Podczas swojej pracy dla Mercedes-Benz, Ferdinand Porsche stworzył linię Nurburg, znaną również jako W08, która była dostępna w kilku wersjach nadwozia, ale najważniejsza była wersja sedan.
Linia Nurburg zastąpiła wcześniejsze modele W03, W04 i W05, a nazwa samochodu pochodziła z trudnego programu testowego stworzonego przez niemieckiego producenta. Testy trwały 13 dni na torze wyścigowym w Nurburgringu, a pojazd pokonał 20 000 km. Jak można się było spodziewać, wersja sedan była najchętniej wybieraną wersją i była również najluksusowsza.
Wersja Sedan była napędzana silnikiem w układzie rzędowym, co zmusiło producenta do stworzenia dłuższego komory silnikowej. Jednak nie wpłynęło to negatywnie na wygląd samochodu, wręcz przeciwnie. Z przodu Mercedes-Benz zamontował wygiętą chromowaną belkę między cienkimi błotnikami, gdzie umieszczono reflektory. To rozwiązanie projektowe stało się znakiem rozpoznawczym marki z trzema gwiazdkami z Stuttgartu. Z profilu, system o wysokim podwoziu oraz nadwozie z czterema drzwiami oferowały luksusowy wygląd dla klientów. W tamtych czasach producenci samochodów nie instalowali specjalnego bagażnika, więc za kabiną pojazd kończył się nagle. Niemniej jednak, z tyłu dodano półkę na walizki lub skrzynie.
Dzięki najdłuższemu rozstawowi osi w swojej rodzinie, Sedan zapewniał wystarczająco miejsca dla maksymalnie pięciu pasażerów. W zależności od wersji, tylnie siedzenia mogły być całkowicie oddzielone od kierowcy i pasażera obok, którym najczęściej była ochrona. Mercedes-Benz zainstalował kierownicę o czterech ramionach, która miała również elementy sterujące czasem zapłonu i stosunkiem powietrza do paliwa.