Fiat wprowadził linię 1100 w 1937 roku, a produkowano ją w różnych wersjach aż do 1949 roku, kiedy to zastąpiono ją pierwszym pojazdem samonośnym w ofercie, modelem 1100 z 1953 roku.
W 1932 roku włoski producent samochodów stworzył pierwszą generację modelu Balilla, znanego jako 508. Był to przystępny i udany pojazd. Jednak wkrótce Fiat zauważył, że stylizacja jest zbyt przestarzała i postanowił wprowadzić nową wersję, tym razem pod nazwą 1100, która odnosiła się do pojemności silnika. Samochód zadebiutował na rynku w 1937 roku, ale produkcja została wstrzymana z powodu II wojny światowej. Po wojnie, w 1949 roku, włoska gospodarka zmagała się z odbudową, a Fiat, jako największy producent samochodów w kraju, wznowił produkcję modelu 1100, w tym jednej z wersji – E.
Stworzony na tym samym podwoziu, co przedwojenny 1100 Balilla, model 1100 E charakteryzował się zmodernizowaną karoserią. Miał przedni pas z wąskim grillem ozdobionym chromowanymi szczelinami. V-kształtna maska zakrywała wysoki przedział silnikowy, który był otoczony szerokimi błotnikami. Fiat zamontował reflektory na małych słupkach między błotnikami a przedziałem silnikowym. Chromowany zderzak przedni umieszczono nisko, montując go na końcach podwozia, a do niego dodano dodatkowe pionowe elementy chroniące pojazd.
Z boku model 1100 E przypominał 508 Balilla, z wysoką linią dachu i opadającym tyłem, gdzie producent dodał klapę bagażnika i umieścił zapasowe koło. Podobnie jak jego poprzednik, miał drzwi otwierane w przeciwnych kierunkach, bez słupka B, co ułatwiało wsiadanie i wysiadanie. Na zaokrąglonych tylnych błotnikach Fiat umieścił światła tylne, także na słupkach, a nie bezpośrednio na karoserii. Na koniec, z tyłu zamontowano chromowany zderzak, który również miał dodatkowe pionowe osłony.
Wewnątrz pojazd miał regulowane przednie fotele kubełkowe pokryte tkaniną, a z tyłu znajdowała się kanapa dla dwóch dorosłych osób. Ponieważ model 1100 E był wąski, trudno było zmieścić trzecią osobę z tyłu. Przed kierowcą znajdował się dwuramienny kierownica, a za nią dźwignia zmiany biegów. Na płaskim panelu deski rozdzielczej znajdowało się kilka wskaźników, które pokazywały prędkość oraz informacje o temperaturze silnika, ciśnieniu oleju i poziomie paliwa. Dodatkowo samochód był wyposażony w elektryczne wycieraczki przedniej szyby.