Fiat wprowadził model 1400 na rynek w 1950 roku w dwóch wersjach: czterodrzwiowego sedana i kabrioletu, głównie skierowanych do europejskich klientów.
Zaledwie pięć lat po II wojnie światowej włoski producent samochodów zaczął odbudowywać swoje siły. Linia 1400 była istotna nie tylko dlatego, że poszerzyła ofertę producenta, ale także ze względu na eksport. Dodatkowo, Fiat sprzedał licencję na produkcję tego pojazdu innym firmom motoryzacyjnym. Niestety jednak decyzja o niewprowadzeniu modelu 1400 w wersji z prawym steeringiem uniemożliwiła pojazdowi wejście na rynek brytyjski.
Podczas gdy czterodrzwiowy sedan zbudowano na bazie konstrukcji unibody, kabriolet musiał polegać na mieszanym podwoziu z ramą na spodzie. Niemniej jednak główne elementy designu były wspólne z jego zamkniętym odpowiednikiem. Posiadał te same zaokrąglone kształty z parą okrągłych reflektorów z przodu, które flankowały szeroki, kratkowy grill. Z boku, wersja z otwartym dachem ujawniała swoją prawie pionową szybę. Ponieważ producent starał się stworzyć pojazd dla czterech osób, nie udało mu się ukryć materiałowego dachu, gdy był złożony, przez co pozostawał widoczny za tylną kanapą.
Fiat zainstalował kanapę z przodu oraz drugą z tyłu. Dzięki temu samochód mógł pomieścić do pięciu osób na krótkich podróżach. Z przodu deska rozdzielcza była prosta i funkcjonalna, dostosowana do wyposażenia zamówionego przez klientów. Dzięki dźwigni zmiany biegów zamontowanej na kolumnie kierownicy, było sporo miejsca na nogi dla trzech pasażerów, chociaż producent zalecał jedynie dwóch. Z tyłu kanapa była szeroka, ale niezbyt wygodna, jeśli zasiadały na niej więcej niż dwie dorosłe osoby.