Fiat próbował zdobyć rynek samochodów sportowych, prezentując pojazd z silnikiem V8 – model 8V na targach motoryzacyjnych w Genewie w 1952 roku, zaskakując klientów samochodem, który mógł dotrzymać kroku już słynnemu Porsche 356.
Włoski producent samochodów nie był obcy sportowym pojazdom, ponieważ przed II wojną światową zbudował ich wiele. Po wojnie skupił się na produkcji ekonomicznych samochodów, więc model 8V był dla niego pewnym wyzwaniem. Mimo to próbował zaimponować i zyskać popularność na rynku, gdzie klienci poszukiwali większej wydajności. To był zupełnie nowy koncept dla włoskiego producenta, który czerpał inspirację z pojazdów pochodzących z Wielkiej Brytanii i USA. Dodatkowo, jego hiszpański partner, SIATA, opracował silnik V8 o pojemności dwóch litrów, który był gotowy do zamontowania w pojeździe, co przyczyniło się do powstania modelu 8V.
FIAT wyprodukował 114 egzemplarzy tego pojazdu w latach 1952-1954. Oprócz tych ukończonych przez producenta, inne zostały nadwoziowane przez wiodących włoskich karoserów, takich jak Zagato, Ghia czy Vignale. Co więcej, niektóre pojazdy miały nadwozia wykonane z włókna szklanego, co czyniło je lżejszymi, a w rezultacie szybszymi. Dlatego niektóre modele 8V miały dwa reflektory z przodu, a inne były wyposażone w cztery, w zależności od wymagań klientów. Jednak w większości z nich znajdował się owalny grill z przodu, z pionowymi żebrami. Te wyposażone w zderzaki miały je zamontowane na przednich błotnikach, co nie było obowiązkowe.
Profil coupe charakteryzował się długimi i zakrzywionymi błotnikami, które przypominały język wzornictwa pojazdów sprzed wojny. Maskę zdobił wlot powietrza, a za nią znajdowało się krótkie, podzielone przednie szyby. Dzięki niskiemu i łukowato opadającemu dachowi, który kierował się w stronę tyłu samochodu, model 8V miał aerodynamiczny profil. Jego tylne błotniki były również szersze i miały kształty przypominające ramiona nad tylnymi kołami. Na końcu, z tyłu modelu 8V znajdowały się trzy małe, okrągłe lampy tylnie z każdej strony oraz korek wlewu paliwa umieszczony pod tylną szybą.
Jednym z najbardziej intrygujących elementów samochodu był zestaw wskaźników, znajdujący się przed kierowcą. Miał on owalny kształt, a prędkościomierz znajdował się w lewej półkuli, natomiast obrotomierz po prawej stronie. W rezultacie wskazówka pierwszego obracała się zgodnie z ruchem wskazówek zegara, podczas gdy druga działała w przeciwnym kierunku. Pomiędzy nimi znajdował się licznik kilometrów (całkowity i podróżny) po lewej stronie oraz dwa inne liczniki po prawej stronie do pomiaru obrotów silnika. W centrum deski rozdzielczej Fiat umieścił zegar oraz wskaźniki ciśnienia oleju i poziomu paliwa. Wskaźnik temperatury wody znajdował się przed pasażerem siedzącym z boku.