Trzy miesiące po premierze modelu W180 Convertible, Mercedes-Benz wprowadził jego wersję z stałym dachem, nazwaną Coupe.
Model ten dzielił większość swoich części z wersją Convertible, a 220 S Coupe opierał się na tym samym skróconym podwoziu co wersja 220 A Sedan. Tym samym niemiecki producent poszerzył swoją ofertę, dostarczając klientom elegancki pojazd, stworzony nie tylko do długich podróży, ale także jako samochód do jazdy po bulwarach. Nie był zaprojektowany z myślą o prędkości, co łatwo można było zauważyć, przeglądając jego specyfikacje. Jednak jego właściciele wydawali się tym nie przejmować.
Model Coupe, zaprojektowany z strefą zgniotu z przodu, zachował wszystkie elementy swojej wersji otwartej. Obejmuje to jednoczęściowy chromowany zderzak z przodu, który był rewolucyjnym rozwiązaniem jak na tamte czasy. Kolejnym środkiem bezpieczeństwa było wprowadzenie kierunkowskazów umieszczonych na wierzchu błotników, co zwiększało ich widoczność dla innych kierowców. Jak w pozostałych pojazdach z tamtego okresu, miał okrągłe reflektory otoczone chromowanymi obręczami. Z profilu, zaokrąglone linie nadwozia kontynuowały się na zielonym dachu, który nie miał bocznych okien za drzwiami. Z tyłu zintegrowane światła tylne w tylnych błotnikach, szeroka i zaokrąglona pokrywa bagażnika oraz jednoczęściowy zderzak to tylko kilka detali, które wskazywały na zmianę w filozofii projektowania Mercedes-Benz.
Wnętrze pojazdu wyposażono w parę foteli kubełkowych z przodu oraz ławkę dla dwóch osób z tyłu. Jednak miejsca na nogi dla pasażerów z tyłu praktycznie nie było. Producent zdawał sobie z tego sprawę i oferował możliwość złożenia tylnej ławki, przekształcając ją w przestrzeń do przechowywania.