Chevrolet wprowadził pierwszą generację Chevelle w 1964 roku, produkując ją w różnych kształtach i rozmiarach, ale wersja Malibu SS wzbudziła największe zainteresowanie entuzjastów.
To był początek ery muscle car w amerykańskim rynku motoryzacyjnym, a Chevrolet był jedną z marek, które dostrzegły rosnące zainteresowanie pojazdami o dużej mocy. Emblemat SS, oznaczający Super Sport, szybko stał się znakiem rozpoznawczym wielu modeli tej marki, takich jak Impala i Chevelle Malibu.
Prostokątne nadwozie z prostymi liniami przypominało klientom, że to, co najważniejsze, kryje się pod maską. Niemniej jednak, atrakcyjna forma przyciągała ich do salonów Chevroleta. Z przodu czterokrotne reflektory z chromowaną szczeliną zdobiącą kratkę chłodnicy były jednym z powodów. Po bokach, w zależności od roku produkcji, samochód miał emblematy Malibu SS na tylnych błotnikach lub przednich nadkolach. Jako muscle car, miał tylko dwoje drzwi.
Wnętrze Malibu SS wyróżniało się siedzeniami pokrytymi winylem, tylną kanapą oraz konsolą środkową w wersjach z czterobiegową manualną skrzynią biegów Muncie lub dwubiegową skrzynią Powerglide. Aby dodatkowo podkreślić sportowy charakter samochodu, we wnętrzu znajdowały się cztery wskaźniki na desce rozdzielczej, z dodatkowymi miernikami temperatury wody oraz amperomierzem zamiast wymuszonych świateł ostrzegawczych. Tachometr również był dostępny.