W połowie lat 60. rynek przystępnych samochodów z otwartym dachem był niewielki i zdominowany głównie przez brytyjskie marki, a Fiat postanowił to zmienić, wprowadzając model 850 Spider.
Włoski producent samochodów zaprezentował linię 850 w 1964 roku jako zastępstwo dla modelu 600. Był to dwuosobowy pojazd, który pomieścił cztery osoby i był dostępny w przystępnej cenie. Jednak Fiat miał większe plany z nowo opracowaną platformą, która doprowadziła do stworzenia modelu 850 Coupe oraz 850 Spider, zaprojektowanego przez Studio Designu Bertone w Turynie. W przeciwieństwie do wersji z zamkniętą kabiną, kabriolet miał oczarować swoich właścicieli doświadczeniem jazdy z otwartym dachem, a w odróżnieniu od brytyjskich modeli MG czy roadsterów Austin, nie był stworzony do wyścigów.
Kiedy Giorgetto Giugiaro zaprojektował 850 Spider dla Studia Bertone, musiał dostosować kształty samochodu do platformy i innych komponentów, które pozwoliły Fiatowi obniżyć koszty produkcji. W efekcie, z przodu wydłużył błotniki, które były zintegrowane z reflektorami, przykrywając je dodatkowym kawałkiem szkła. Czysty design maski był kontynuowany w dół przez zakrzywioną płytę, która podtrzymywała chromowany zderzak. Pomiędzy zderzakiem a reflektorami znalazły się dwa małe, poziome kierunkowskazy.
Z profilu, niska linia boczna pojazdu była prosta, bez zbędnych ozdobników na drzwiach czy błotnikach. Jedyną widoczną emblematyką był znak Bertone umieszczony na przednich błotnikach za nadkolami. Prawie pionowa szyba była podtrzymywana przez cienkie słupki A, bez żadnych obaw o bezpieczeństwo pasażerów. Dach twardy był dostępny za dodatkową opłatą. Nie było klamek, tylko mały przycisk, który także miał breloczek oraz wgięcie na tylnych błotnikach, które pozwalało klientom wsunąć dwa palce za panel drzwiowy, aby je otworzyć. Z tyłu, długi pokład skrywał składany materiałowy dach oraz komorę silnika. Tylny zderzak miał parę poziomych świateł tylnych oraz chromowany zderzak pod nimi.
Maleńka kabina była wystarczająca dla dwóch osób, a pozycja siedząca była bardzo niska. Pomiędzy nimi, Fiat zainstalował konsolę centralną, w której znajdował się hamulec ręczny i dźwignia zmiany biegów. Zespół wskaźników zamontowany przed kierowcą miał duże tarcze prędkościomierza, obrotomierza oraz kilka mniejszych wskaźników poziomu paliwa i temperatury wody. Fabryka nie oferowała centralnego panelu, ale niektórzy dealerzy tworzyli taki, aby zamontować radio i głośnik.