Japoński producent samochodów Isuzu zaskoczył wszystkich w 1968 roku podczas Targów Motoryzacyjnych w Genewie, prezentując model 117 Coupe, pojazd, który miał być grand tourerem w przystępnej cenie, lecz z dynamicznym silnikiem pod maską.
Po II wojnie światowej Isuzu zaczęło produkować pojazdy użytkowe, koncentrując się głównie na ciężarówkach, autobusach oraz lekkich samochodach dostawczych. Zarząd firmy jednak pragnął czegoś więcej, postanawiając stworzyć sportowo wyglądający pojazd, który przyciągnie uwagę na ulicach. W tym celu skontaktowali się z Ghia Design Studio, gdzie młody i entuzjastyczny stylista Giorgetto Giugiaro stworzył linie nadwozia. Isuzu posiadało już dużą wiedzę w zakresie projektowania i produkcji silników oraz skrzyń biegów, więc napęd nie stanowił dla nich problemu. Tak powstał model Isuzu 117, który zadebiutował pod tym kodem fabrycznym podczas Targów Motoryzacyjnych w Genewie w wersji coupe. Później producent dodał do oferty sedan i kombi, które nazwano Florian.
Z przodu, Isuzu 117 Coupe z 1968 roku prezentowało styl inspirowany europejskim designem z czterema okrągłymi reflektorami otoczonymi chromowanymi detalami. Światła były wizualnie połączone poziomą listwą, która przebiegała przez czarny grill z boku na bok. Pod reflektorami znajdowały się światła pozycyjne, a poniżej umieszczony był chromowany zderzak. Podobnie jak wszystkie samochody produkowane na japońskim rynku w tamtych czasach, 117 Coupe miało lustra montowane na błotnikach, uznawane za bezpieczniejsze.
Model z 1968 roku przypominał kształtem Fiata Dino Coupe z 1967 roku, ponieważ oba pojazdy zaprojektowano ręką tego samego stylisty. Jednak japoński samochód miał krótszy rozstaw osi i niższą sylwetkę. Fale linii bocznych oraz panoramiczna szyba wyglądały podobnie. Z tyłu, 117 Coupe miało lekko nachyloną tylną szybę i krótki bagażnik, który podążał tym samym wykrojem. Z tyłu samochód wyróżniał się smukłymi poziomymi lampami tylnymi oraz chromowanym zderzakiem. Jak większość aut z tamtej epoki, 117 Coupe wyposażone było w stalowe felgi z błyszczącymi nakładkami, co nadawało mu elegancki wygląd.
Wnętrze zaprojektowano nowocześnie, z kierowcą w centrum uwagi. Trójramienna kierownica otaczała duże wskaźniki prędkościomierza i obrotomierza. Po prawej stronie, na nachylonej desce, Isuzu umieściło zegar mechaniczny, a po lewej znajdowały się wskaźniki temperatury wody, ciśnienia oleju, poziomu paliwa oraz amperomierz. Isuzu koncentrowało się tylko na japońskim rynku, więc nie produkowało wersji z kierownicą po lewej stronie. Starało się jednak uczynić 117 Coupe „halo car”, wyposażając go w skórzaną tapicerkę i parę kubełkowych foteli z przodu. Między nimi znajdował się nachylony środkowy panel z konsolą, w której znajdowały się dźwignia zmiany biegów oraz hamulec ręczny. Z tyłu, 117 Coupe z 1968 roku miało kanapę profilowaną dla dwóch osób, z składanym podłokietnikiem pośrodku.