Po zakończeniu produkcji Renault 8, licencjonowanego przez francuskiego producenta samochodów Renault, rumuński producent Dacia uzyskał licencję na nowoczesne Renault 12, które zostało przemianowane na 1300.
Rumuńskie państwo potrzebowało samochodów, ale nie miało pomysłu, jak je stworzyć. Zamiast zwrócić uwagę na innych wschodnioeuropejskich producentów, takich jak czeskie Škoda czy rosyjski Moskwicz, postanowiono zwrócić się do francuskiego, państwowego producenta Renault. Po udanej współpracy z Renault 8, które stało się Dacią 1100, rząd rumuński podpisał umowę na nowoczesne Renault 12, które stało się Dacią 1300. Nazwa pochodziła od pojemności silnika, a pojazd był produkowany prawie bez zmian przez ponad dekadę aż do 1979 roku.
Dacia nie chciała wprowadzać żadnych zmian w designie samochodu. Ponieważ inżynierowie nie wiedzieli, jak zbudować samochód, było oczywiste, że nie mogli go zmodyfikować. Przynajmniej na początku to się sprawdzało. W efekcie, model 1300 był wyposażony w te same prostokątne reflektory z zaokrąglonymi krawędziami co jego francuski odpowiednik, Renault 12. Miał czarny plastikowy grill z poziomymi żebrami, na którym znajdowało się logo producenta. Chromowany zderzak ozdobiony dwoma gumowymi blokami chronił pojazd przed drobnymi uderzeniami. Z profilu, model 1300 miał linię biegnącą wzdłuż nadwozia, zaczynającą się od przednich błotników aż do tylnych ćwiartek. Tył zdobiły małe lampy tylnie oraz chromowany zderzak.
Wnętrze było typowe dla tamtych lat. Posiadało prostą, płaską deskę rozdzielczą z trzema wskaźnikami w oddzielnych zestawach przed kierowcą, przy czym prędkościomierz znajdował się w środku, a pozostałe wskaźniki i kontrolki w pozostałych dwóch zestawach. Nie było obrotomierza, ponieważ producent nie uważał go za potrzebny. Dwuramienna kierownica była wykonana z twardego plastiku. Ciekawym szczegółem w tym samochodzie był klakson zamontowany na lewym ramieniu kierownicy. Dacia zachowała ten element wzornictwa do połowy lat 2000 na wszystkich modelach. Kabina 1300 pomieściła do pięciu pasażerów dorosłych, chociaż przestrzeń z tyłu była ograniczona. Dacia oferowała model 1300 z różnymi opcjami tapicerki, zarówno materiałowej, jak i winylowej, ale nie było w nim elektrycznych szyb, hamulców, wspomagania kierownicy ani klimatyzacji.