BMW zaprezentowało pierwszą generację serii 5 w 1972 roku, co było jednym z najważniejszych kroków dla niemieckiego producenta, aby odzyskać status marki premium.
Po uniknięciu bankructwa w latach 50., niemiecki producent rozpoczął tworzenie nowej linii produktów. W rezultacie, w 1970 roku, zaprezentował koncepcję Garmisch na targach motoryzacyjnych w Genewie – dwudrzwiowego sedana, który wyobrażał sobie pierwszą generację serii 5, znaną również jako E12. W tym samym roku firma zatrudniła Paula Bracq jako szefa projektowania. Marcello Gandini z Bertone pomógł mu w stworzeniu linii nadwozia wersji produkcyjnej pojazdu. Ponadto BMW wykorzystało komputery do symulacji systemów bezpieczeństwa i tworzenia stref zgniotu. Był to zaawansowany pojazd, który korzystał z nowej platformy, a efektem było wysoce udane auto, które przetrwało do 1981 roku, kiedy to BMW zastąpiło je modelem E28, drugą generacją tej linii.
Nowy model wstrząsnął publicznością, gdy został zaprezentowany. Posiadał przednią część z czterema reflektorami oraz szeroką kratkę między nimi. Na środku znalazła się znana nerkowata kratka z dwoma pionowymi elementami ozdobionymi chromowanymi wykończeniami. BMW stworzyło również smukły metalowy zderzak z czarnym gumowym wykończeniem. Poniżej, na przedniej części pojazdu, producent dodał dodatkowy szeroki wlot powietrza, który wspomagał chłodzenie silnika.
Z profilu, pudełkowaty sedan posiadał zestaw linii, które rozciągały się od reflektorów do świateł tylnych i między przednimi a tylnymi nadkolami. Pochylona przednia szyba i wysoka kabina zostały zaprojektowane tak, aby stworzyć przestronne wnętrze i zapewnić doskonałą widoczność dla kierowcy. Aby nadać mu luksusowy charakter, BMW zainstalowało chromowane detale na chowanych klamkach drzwiowych oraz wokół okien. Z tyłu, pochylone okno i opadająca tylna część nadwozia nadawały pojazdowi sportowy wygląd.
Wewnątrz, niemiecki producent zainstalował parę foteli kubełkowych z przodu oraz ławkę dla trzech osób z tyłu. Deska rozdzielcza wyglądała nowocześnie dzięki centralnej konsoli, a prostokątna tablica przyrządów przed kierowcą była dobrze widoczna. BMW umieściło duże wskaźniki prędkościomierza i obrotomierza na środku, otoczone wskaźnikami poziomu paliwa i temperatury. Z tyłu było wystarczająco dużo miejsca dla trzech pasażerów, chociaż wysoki tunel środkowy ograniczał przestrzeń na nogi dla osoby siedzącej pośrodku.