Alfa Romeo wprowadziło model Alfasud Sprint w 1976 roku jako przystępny cenowo, sportowy samochód, skierowany głównie na rynek europejski, ale ostatecznie auto sprzedawano na wielu kontynentach w latach 1976-1988.
Pod koniec lat 60. XX wieku rząd Włoch oraz Alfa Romeo podpisały umowę, w wyniku której otwarto fabrykę w południowej części Włoch, aby zmniejszyć bezrobocie i podnieść poziom umiejętności pracowników. W rezultacie, w 1972 roku włoski producent samochodów rozpoczął produkcję, a pierwszym modelem wyprodukowanym w tej fabryce był Alfasud. Trzy lata później zaprezentowano drugi model, którym była wersja kombi Giardinetta. Następnie w 1976 roku pojawił się model Sprint, który stał się ulubieńcem wielu kierowców. Niestety, samochód był produkowany tylko w jednej serii przez dwanaście lat i przeszedł dwie modernizacje w 1978 i 1983 roku.
Sprint został zaprojektowany przez włoskiego projektanta Giorgetto Giugiaro, a przednia część pojazdu zdobiły podwójne reflektory zamontowane na głównej kratce. Herb Alfa Romeo zajmował centralne miejsce i był ozdobiony chromowanym wykończeniem. Pod kratką umieszczono chromowany zderzak, który miał kierunkowskazy oraz czarny gumowy pas, chroniący przed drobnymi zarysowaniami. Niżej, pod zderzakiem, producent dodał zderzak, który podkreślał sportowy charakter samochodu.
Z profilu, trzydrzwiowy hatchback miał sportowy wygląd z nachyloną przednią szybą i opadającą pokrywą bagażnika. Szerokie boczne okna wpuszczały więcej światła do wnętrza, a przednie miały małą, stałą trójkątną szybkę. Giugiaro zaprojektował auto z chowanymi klamkami z chromowanymi elementami. Na słupkach C projektant dodał okrągłe detale, przypominające element quatro-foglio (cztery liście), charakterystyczny dla sportowych modeli Alfa Romeo. Na koniec, z tyłu, Sprint miał wysoko zamontowane światła tylnie na tylnej części nadwozia. Zaskakująco, tylna szyba nie otwierała się z pionową klapą, co przyczyniło się do obniżenia kosztów produkcji. W 1978 roku Alfa Romeo poprawiła model, dodając matowe czarne osłony lusterek i ozdoby na słupkach C.
W środku klienci mogli cieszyć się wygodnymi fotelami z wysokimi boczkami z przodu, pokrytymi materiałem. Dostępna była również tapicerka skórzana. Kierowca miał przed sobą kwadratowy zestaw wskaźników, gdzie umieszczono duże, okrągłe cyferblaty dla prędkościomierza i obrotomierza, a pomiędzy nimi znajdowały się kontrolki i wskaźniki poziomu paliwa oraz temperatury wody. Samochód nie miał radia w standardzie, ale klienci mogli je zamówić. Alfa Romeo zainstalowała na stałe ławkę z tyłu, mieszczącą trzy pasażerów, chociaż miejsce na głowę było ograniczone.