Mercedes-Benz znane było z luksusowych samochodów, dlatego niemiecki producent zaskoczył wszystkich w 1982 roku, prezentując na Paryskim Salonie Samochodowym model 190 w wersji kompaktowej.
Prace nad tym nowym modelem rozpoczęły się w 1976 roku, po wejściu w życie porozumienia CAFE w Stanach Zjednoczonych. Mercedes-Benz wiedział, że musi obniżyć zużycie paliwa w swoich pojazdach. Pierwszym krokiem było wprowadzenie silników diesla, co okazało się dobrym rozwiązaniem pod względem efektywności, ale niekoniecznie wydajności. Było to jedynie tymczasowe rozwiązanie, aż nowa generacja pojazdów będzie gotowa na przyjęcie klientów. Pierwszym z nowej generacji udoskonalonych samochodów był model W201, oznaczony jako 190.
Stylistykę modelu 190 opracował Bruno Sacco, który promował wspólny język designu dla samochodów Mercedes-Benz. Pojazd o kształcie klinu miał płaskie panele, zaokrąglone krawędzie i niską linię dachu. Z przodu, W201 wyposażono w prostokątne reflektory oraz kierunkowskazy umieszczone w rogach. Między nimi znajdowała się chromowana atrapa chłodnicy z trzema poziomymi żebrami. Na dole, plastikowy zderzak pełnił również funkcję aerodynamiczną, tworząc nachyloną dolną osłonę. Po bokach, na tej samej wysokości co zderzak, Sacco umieścił plastikowe listwy na błotnikach i panelach drzwi, tworząc osłonę chroniącą pojazd z każdej strony.
Wnętrze samochodu okazało się bardzo przestronne jak na jego rozmiar i oferowało klientom komfort zbliżony do tego, co można znaleźć w klasie S. Płynna linia górnej części deski rozdzielczej łączyła się z klinowatymi kształtami prostokątnych nawiewów oraz centralnego panelu. Przed kierowcą znajdował się zestaw wskaźników, z prędkościomierzem na środku, flankowanym przez kilka wskazówek na okrągłym tarczy po lewej i obrotomierzem po prawej. Wygodne fotele z przodu były obszyte tkaniną, z możliwością wyboru tapicerki skórzanej. Z tyłu, kanapa była wystarczająco szeroka dla dwóch dorosłych pasażerów, chociaż miejsca dla trzeciego, siedzącego pośrodku pasażera, było ograniczone z powodu tunelu przeniesienia napędu. Klienci mogli wybierać samochód z klimatyzacją, odtwarzaczem kasetowym, szyberdachem, elektrycznymi szybami i lusterkami.