Na targach motoryzacyjnych we Frankfurcie w 1983 roku Volkswagen zaprezentował jeden z najbardziej oczekiwanych pojazdów tamtego roku, drugą generację Golfa, który od początku był dostępny w wersji trzy- lub pięciodrzwiowej.
Dzięki swojemu poprzednikowi, który otworzył drogę do bardziej pożądanych i przystępnych hatchbacków, niemiecki samochód w kompaktowym rozmiarze sprzedał się w ponad sześciu milionach egzemplarzy. Volkswagen wiedział, że musi zaoferować sportową wersję, dlatego wprowadził model w standardzie GTI. Te trzy litery oznaczały nie tylko większą moc pod maską, ale również unikalnie wyglądające wnętrze i lepsze zawieszenie. Niemniej jednak cena była bardzo przystępna.
Dla Europy Golf II miał okrągłe reflektory i charakterystyczny, łatwo rozpoznawalny kształt. Klienci w USA otrzymali nieco inną wersję, z kwadratowymi reflektorami i podobnym czarnym grillem z żebrowaniem. Obie wersje miały plastikowe zderzaki owinięte z przodu i z tyłu, choć wersja amerykańska była wyposażona w szersze, aby spełnić standardy bezpieczeństwa. Wersja 3-Door, z dłuższymi drzwiami niż pięciodrzwiowy odpowiednik, stała się pojazdem pożądanym przez wielu młodych kierowców. W końcu mieli sportowy hatchback, który mógł zawstydzić niektóre samochody sportowe na wąskim torze lub krętej drodze.
Wnętrze samochodu zdobił kanciasty kokpit, a kwadratowy panel instrumentów rozszerzał środkową konsolę. W podstawowej wersji Golf wyposażony był w prędkościomierz i zegar, z opcją tachometru. Wyższe wersje wyposażeniowe oraz GTI mogły być dostępne z komputerem pokładowym, zarówno jako opcja, jak i w standardzie. Podobnie jak pięciodrzwiowy odpowiednik, wersja trzydrzwiowa miała dzieloną kanapę z tyłu, co zwiększało pojemność bagażnika.