Ostatnia, czwarta generacja modelu Toronado zadebiutowała na rynku w 1985 roku jako model na rok 1986, rezygnując z silników V8 i wprowadzając futurystyczne, jak na owe czasy, wnętrze.
Dwadzieścia lat po premierze przełomowego modelu Toronado z 1966 roku, który był osobowym coupe klasy luksusowej, model z 1986 roku stał się jedynie małym coupe, które pomieściło cztery osoby, choć z tyłu zmieściły się jedynie dwie. Dodatkowo, stracił na mocy i osiągach, nie oferując w zamian zbyt dużego komfortu.
W 1986 roku design samochodu uległ dużym zmianom, a Toronado podążył za trendem zwężania przedniej części. Producent przywrócił ukryte światła, które zniknęły w 1969 roku, a także zasłonił główny grill. Niższy grill zamontowano pod przednim zderzakiem w osłonie, aby zrekompensować obszar chłodzenia. Mimo to, profil samochodu zachował czyste linie i krótkie okno obok pasażerów z tyłu. Niestety, nie można było go otworzyć. Tylne koła zostały umieszczone za „zieloną strefą”, co nadawało pojazdowi nietypowy wygląd.
Wnętrze otaczało kierowcę mnóstwo przycisków i przełączników. Były one wszędzie, od paneli drzwiowych po deskę rozdzielczą, centralną konsolę i środkowy panel. Dodatkowo zainstalowano cyfrową deskę rozdzielczą, która wyświetlała zielone diody LED pokazujące prędkość oraz inne istotne informacje. Ponieważ Oldsmobile wciąż próbował promować pojazd jako osobowe coupe klasy luksusowej, oferował go z tapicerką z weluru lub skóry.