Stworzony przez Pininfarinę, model 164 był ostatnim prawdziwym autem Alfa Romeo zaprojektowanym przed przejęciem marki przez Fiata w 1986 roku, ale zadebiutował w 1987 roku na Targach Motoryzacyjnych we Frankfurcie.
Włoski producent samochodów rozpoczął projekt na początku lat 80-tych. Był to duży sedan według europejskich standardów, który miał na celu rywalizację z niemieckimi producentami. Alfa Romeo wciąż borykała się z problemami przeszłości, takimi jak rdzewienie i awaryjność, ale pokonała te trudności, produkując model 164 z ocynkowanymi panelami nadwozia. Producent opracował nową platformę dla swojego flagowego modelu, która później została udostępniona nowemu właścicielowi, firmie Fiat, a także markom Saab i Lancia.
Pomimo swojej kształtnej sylwetki, model 164 mógł pochwalić się współczynnikiem oporu powietrza wynoszącym 0,30, co było imponującym osiągnięciem jak na tamte czasy. Z przodu, prostokątne reflektory flankowały grill. Trójkątna odznaka Alfa-shield zdobiła maskę i była dość duża, sięgając aż do zderzaka. Na dolnej części nadwozia, tylny zderzak z lampami przeciwmgielnymi dopełniał sportowy wygląd auta. Z profilu, rzeźbione drzwi były nietypowe w czasach, gdy większość pojazdów miała płaskie lub lekko zaokrąglone panele. Linie te przedłużały się w kierunku wysokich tylnych błotników, a na końcu, z tyłu, światła tylne były wizualnie połączone czerwoną linią nad tablicą rejestracyjną.
Wnętrze samochodu wyposażono w wzmocnione fotele przednie oraz kanapę dla dwóch osób z tyłu, chociaż auto mogło pomieścić pięciu dorosłych. Deska rozdzielcza nawiązywała do kształtów nadwozia i miała trapezoidalny zestaw wskaźników wypełniony miernikami, zegarami i kontrolkami. A było ich całkiem sporo. Na centralnym panelu producent umieścił jednostkę sterującą klimatyzacją i radio. W zależności od opcji, model 164 mógł być wyposażony w skórzane wnętrze, szyberdach oraz fotele przednie z regulacją elektryczną.