W 1989 roku Mercedes-Benz zaprezentował model W463 jako następcę W460 klasy G, który zadebiutował w 1979 roku. W przeciwieństwie do swojego poprzednika, nowy model oferował lepsze wnętrze oraz bardziej komfortowe zachowanie na drodze.
Pojazd terenowy musiał mieć inne cechy niż samochód przeznaczony do jazdy po asfalcie, dlatego Mercedes-Benz starał się stworzyć doskonałą mieszankę w klasie G z 1989 roku, znanej również jako G-Wagon w Stanach Zjednoczonych. Po zbadaniu zachowań i potrzeb klientów, niemiecki producent zrozumiał, że samochód potrzebuje nowego wnętrza. Dodatkowo poprawiono napęd i nieznacznie odświeżono nadwozie, które pozostało kanciaste jak wcześniej. Ostatnią, ale nie mniej ważną nowością, były mocniejsze silniki, które przeszły testy od Sahary po biegun północny. Warto zaznaczyć, że Mercedes-Benz stworzył dwie różne linie produktów. W463 był przeznaczony na rynek cywilny, z wszystkimi cechami i udogodnieniami charakterystycznymi dla pojazdów z logiem trójramiennej gwiazdy. Równocześnie model W461 pozostał w produkcji dla wojska, organizacji pozarządowych i innych służb mundurowych na całym świecie.
Długa wersja W463 była dostępna w konfiguracji pięciodrzwiowej. Jej przód niewiele różnił się od poprzednika, ale posiadał atrapę chłodnicy w kolorze nadwozia, otoczoną dużymi, okrągłymi reflektorami. Chociaż sygnalizatory kierunkowskazów mogły być umieszczone niżej, producent pozostawił je na górze przednich błotników, jak w oryginalnym modelu. Dodatkowo klienci mogli otrzymać pojazd z zestawem lamp przeciwmgielnych zintegrowanych z zderzakiem.
Z profilu samochód zachował kształt przypominający shed, z kanciastymi nacięciami na nadkola i gumową linią przebiegającą przez pojazd od przodu do tyłu, przerywaną tylko przez klamki drzwi. Jak w poprzedniku, w 1989 roku G-Wagon miał widoczne zawiasy drzwi, które zaskakująco spotkały się z uznaniem klientów. Z tyłu, klapa bagażnika otwierana na bok miała zamontowane zapasowe koło, mimo że w dużym bagażniku było wystarczająco dużo miejsca na nie.
Wewnątrz Mercedes-Benz wprowadził wiele opcji dla pojazdu. Oprócz klimatyzacji, która była dostępna od wczesnych lat 80., model W460 oferował drewniane wykończenia na desce rozdzielczej oraz skórzaną tapicerkę. Zestaw wskaźników przypominał ten z klasy E (W124), a nie ten z pojazdu dostawczego. Dodatkowo producent zainstalował szerszy panel centralny, na którym umieszczono przyciski do trzech blokad mechanizmów różnicowych. Pomiędzy przednimi pasażerami znajdował się wybierak biegów (lub dźwignia zmiany biegów, w zależności od opcji) oraz przełącznik skrzyni rozdzielczej. Dzięki długiemu rozstawowi osi, z tyłu było wystarczająco dużo miejsca dla trzech dorosłych pasażerów na składanym siedzeniu.