Kiedy Mitsubishi starało się zdobyć pozycję na amerykańskim rynku, zawarło umowę z Chrysler Motor Corporation, aby wspólnie opracować i produkować samochody, a Eclipse był jednym z rezultatów tej współpracy.
Samochód dzielił platformę z Plymouth Laser i Eagle Talon. Miał jednak kilka cech, które wyróżniały go spośród jego „braci”. Jednym z głównych problemów w zdobywaniu dominacji na rynku sportowych kompaktów była waga. Dodatkowo problemy z automatyczną skrzynią biegów doprowadziły do dużej akcji serwisowej, która objęła ponad 24 000 jednostek.
Zewnętrzna część samochodu charakteryzowała się wąskim przodem oraz płaską maską ozdobioną wypukłością. Krótka kabina i nachylone tylne okno sprawiały, że samochód był groźnym konkurentem na rynku sportowych kompaktów. Ponadto, jego wysuwane reflektory były miłym dodatkiem, chociaż psuły wygląd auta, gdy były otwarte. Z tyłu poziome linie o ostrych krawędziach sprawiały wrażenie znacznie szerszego pojazdu. Pomiędzy szerokimi lampami tylnymi producent umieścił napis Mitsubishi na czerwonej plastikowej ozdobie.
Wnętrze, a zwłaszcza przednie siedzenia, zapewniało wystarczająco dużo miejsca dla dwóch dorosłych pasażerów, ale tylne siedzenia były ciasne nawet dla małych dzieci. Niemniej jednak, były wystarczająco dobre, aby pomieścić bagaż na dłuższą podróż. Bagażnik nie był szczególnie przestronny, ale wystarczał na codzienne zakupy.