Nissan w 1990 roku zastąpił starzejący się model Bluebird modelem Primera, samochodem zaprojektowanym z myślą o europejskich klientach, dostosowanym do ich stylu jazdy i produkowanym w Anglii.
Primera P10, zaprojektowana z myślą o europejskim kliencie, była dostępna w trzech wersjach: sedan, hatchback i kombi. Chociaż wersja sedan była najbardziej pożądana, hatchback był potrzebny, aby konkurować z innymi europejskimi modelami, takimi jak Opel/Vauxhall Vectra i Ford Sierra. Primera była nowym pomysłem na samochód, i mimo że nie wyróżniała się pod względem stylizacji, przekonywała dzięki zastosowanym rozwiązaniom inżynieryjnym oraz jakości wnętrza. Dodatkowo, dostępna była w sześciu wersjach wyposażeniowych, co ułatwiało klientom znalezienie takiej, która spełniała ich potrzeby i możliwości finansowe.
Na początku lat 90-tych projektanci samochodów zaczęli odchodzić od kształtów przypominających kliny z lat 80-tych na rzecz bardziej zaokrąglonych form. W rezultacie pierwsza generacja Primery była mieszanką tych dwóch trendów. Jej prostokątne reflektory miały zaokrąglone rogi, ale nadal zachowały prostokątny wygląd wcześniejszego modelu Bluebird. Pomiędzy nimi producent zamontował wąski grill w kształcie dwóch skrzydeł, który był dostępny z chromowanym wykończeniem, w zależności od wersji wyposażeniowej.
Z profilu, hatchback Primera dzielił przednie elementy, aż do słupków B, z wersją sedan. Miał tę samą nachyloną szybę czołową i wysoki słupek dachowy w porównaniu do całkowitej wysokości samochodu. Panele boczne zdobione były czarną gumową listwą, która przebiegała przez pojazd od zderzaka do zderzaka, a klamki drzwi dopasowywały się do kolorystyki nadwozia. Lusterka boczne z kolei miały kolor nadwozia. W zależności od wersji i opcji, hatchback Primera był wyposażony w stalowe felgi z plastikowymi kapslami lub felgi ze stopów lekkich. Ostatecznie, z tyłu, grube i pochylone do przodu słupki C podtrzymywały szeroką klapę bagażnika. W przeciwieństwie do wersji sedan, hatchback miał wyższe i węższe tylne światła zamontowane w rogach zamiast poziomych lampek.
Nissan szeroko wykorzystał welur w wnętrzu Primery, pokrywając nim siedzenia, panele drzwiowe oraz tunel środkowy. Przed kierowcą znajdował się zaokrąglony zestaw wskaźników, w którym umieszczono duże tarcze prędkościomierza i obrotomierza. Nissan dodał również dwa mniejsze wskaźniki poziomu paliwa i temperatury. Na koniec, w dolnej części tarczy prędkościomierza umieszczono cyfrowy zegar na czarno-białym wyświetlaczu LCD. Przednie fotele były podobne do tych, które oferowano w wersji sedan, natomiast z tyłu producent zainstalował składane ławki, które mogły pomieścić trzy dorosłe osoby. Dzięki dzielonej tylnej kanapie, pojemność bagażnika mogła zostać zwiększona z 470 litrów (16,6 cu-ft) do 1,290 litrów (45,6 cu-ft).