Toyota wprowadziła trzecią generację modelu Camry w 1991 roku na wybrane rynki, a w 1992 roku w Stanach Zjednoczonych, kontynuując tradycję niezawodnych i godnych zaufania pojazdów.
Może stylizacja nie była jednym z najlepiej sprzedających się elementów Camry, ale jej niezawodność była już znana klientom. Dodatkowo, wprowadzenie komfortowych i bezpiecznych funkcji pomogło Toyocie sprzedać ten pojazd w dużych ilościach.
Oferując wygląd przypominający model Lexus ES300, Camry z 1992 roku charakteryzowała się czystą linią, nawiązującą do europejskich sedanów premium. Jej przednia część miała wąski grill ozdobiony poziomymi szczelinami oraz poziome reflektory, zaokrąglone na górnych krawędziach. Kierunkowskazy umieszczone w narożnikach miały przezroczyste soczewki i bursztynowe żarówki. Z profilu Camry pokazuje czarne lub chromowane wykończenie wokół okien, w zależności od poziomu wyposażenia. Dodatkowo, sportowa wersja o nazwie SE również miała skrzydło na klapie bagażnika.
W środku przestronny sedan zapewniał dużo miejsca dla maksymalnie pięciu pasażerów. Z uwagi na to, że bazował na platformie z napędem na przednie koła, środkowy tunel był krótki, dzięki czemu pasażer siedzący w środkowej części tylnej kanapy nie czuł się stłoczony. Zestaw wskaźników był wizualnie wydłużony i połączony z centralnym panelem w stylu BMW, z zaokrąglonym elementem nad oboma częściami. Jednak Camry została także zaprojektowana z myślą o długich trasach, dlatego Toyota stworzyła bagażnik o pojemności 14,9 stopy sześciennej (422 litry).