Aston Martin V8 Vantage z 1993 roku przypominał piosenkę Pink Floyd: mocny, autentyczny, a jednocześnie dla wielu trudny do zrozumienia ze względu na swój niezwykły dźwięk.
Stworzony jako mocniejsza wersja modelu Virage, V8 Vantage był grand tourerem, zaprojektowanym do pokonywania setek mil w jeden dzień, nie obciążając pleców kierowcy. Jego wygląd był groźny, a emitowany dźwięk brutalny. A jednak, miał kilka nietypowych rozwiązań jak na tak drogie GT.
Dla niektórych przód pojazdu był oryginalny, chociaż miał reflektory z Audi 100. Jego kratka grilla była wspólna z modelem Virage, ale dolny wlot powietrza był inny. Zaprojektowano go tak, aby powietrze nie dostawało się pod samochód i tworzyło efekt przyziemienia. Dodatkowo miał centralny otwór w kratce, po obu stronach którego znajdowały się wloty powietrza do chłodzenia przednich hamulców tarczowych. Po bokach znajdowały się masywne (jak na tamte czasy) 18-calowe koła ze stopów lekkich o sześciopromiennym wzorze, a z tyłu producent umieścił po dwa okrągłe światła tylne z każdej strony oraz dyfuzor otoczony dwoma okrągłymi końcówkami wydechu pod zderzakiem.
Wnętrze było luksusowe i mogło pomieścić do czterech osób. Jak można się było spodziewać, pasażerowie z tyłu nie mogli liczyć na taki sam poziom komfortu jak kierowca i jego pasażer z przodu, siedzący na wysoko podparowanych fotelach. Dodatkowo, deska rozdzielcza wykończona drewnem miała wiele wskaźników i liczników rozmieszczonych zarówno przed kierowcą, jak i nad centralnym panelem. Drewniane okleiny pokrywały także konsolę środkową oraz części tapicerki drzwi.