Mitsubishi zaprezentował siódmą generację modelu Galant na Tokyo Motor Show w 1992 roku, a na początku 1993 roku ujawnił pięciodrzwiowego hatchbacka na Dutch Motor Show.
W przeciwieństwie do swojego poprzednika, który był zbudowany na platformie piątej generacji, siódma wersja tego modelu powstała od podstaw. Dzięki temu producent pozbył się starszych ograniczeń technicznych, co umożliwiło stworzenie znacznie lepszego samochodu pod względem kosztów utrzymania, osiągów i wyglądu.
Na przedzie samochód miał rozdzieloną atrapę chłodnicy ozdobioną w środku pionowym paskiem, na którym znajdowało się logo w kształcie trzech diamentów. Jego smukłe i szerokie reflektory sprawiały, że atrapa chłodnicy przypominała głównie nozdrza. Główna strefa chłodzenia znajdowała się na dolnej części zderzaka, gdzie producent zainstalował szeroki, podwójny wlot powietrza. Z boku sedan wyglądał bardziej jak samochód bez słupków, ponieważ słupek B był ukryty za szerszymi oknami i czarnymi wykończeniami. W pięciodrzwiowej wersji Mitsubishi zastosował te same panele tylnych drzwi, ale z innymi oknami i ramkami. Z tyłu, opadająca klapa bagażnika nadawała pojazdowi sportowy, przypominający coupe kształt.
Wewnątrz siódma generacja Galanta była bardzo przestronna. Pasażerowie z tyłu mieli wystarczająco miejsca na nogi dzięki dłuższemu rozstawowi osi w porównaniu do poprzednika. Jednak rozdzielana kanapa była głównie przeznaczona dla dwóch osób z powodu wysokiego tunelu środkowego. Dodatkowo, kierowca miał do dyspozycji dużo miejsca i czytelny układ środkowej konsoli. Jeśli chodzi o bezpieczeństwo, siódma generacja Galanta była również dostępna z poduszkami bocznymi.