W połowie lat 90. Fiat powrócił na rynek samochodów sportowych z dwudrzwiowym pojazdem, skierowanym do klientów poszukujących alternatywy dla Alfy Romeo GTV.
W obliczu tak wielu małych hatchbacków i kompaktowych pojazdów, zaskoczeniem było, gdy Fiat zaprezentował ten sportowy model na Targach Motoryzacyjnych w Bolonii w grudniu 1993 roku. W przeciwieństwie do pozostałych modeli, Coupe nie był zaprojektowany do codziennych przejazdów dzieci do szkoły, mimo że mógłby to robić. Choć samochód nosił znaki Pininfariny, został zaprojektowany przez młodego amerykańskiego stylistę Chrisa Bangle’a. To ta sama osoba, która później przeszła do BMW i zrewolucjonizowała świat motoryzacji.
Przód Coupe przypominał niektóre super samochody, co sprawiło, że fani marki nadali mu przydomek „mini-Ferrari”. Zderzak pojazdu zintegrowany był z kratką wentylacyjną, po bokach z lampami przeciwmgielnymi i kierunkowskazami. Dolna część zderzaka miała spoiler w postaci listwy. Z profilu, Coupe ukazywało swój sportowy charakter z pochyloną szybą i krótką kabiną, a z tyłu kończyło się krótkim bagażnikiem. Chris Bangle nie chciał, aby boczne panele karoserii były proste, dlatego dodał dwie wznoszące się, rzeźbione linie na błotnikach, które współgrały z górną częścią nadkoli. Na koniec, z tyłu znajdowały się okrągłe lampy tylne po obu stronach, flankujące szeroko otwarty bagażnik.
Wnętrze zostało zaprojektowane przez Pininfarinę i zawierało unikalny element na rynku. Deska rozdzielcza była ozdobiona poziomym wykończeniem w kolorze nadwozia. Dodatkowo, wskaźniki zostały wkomponowane w to wykończenie przed kierowcą. Jako samochód sportowy, producent dodał sportowe fotele z wysokim podparciem, a z tyłu było minimalne miejsce dla dwóch pasażerów.