W 1995 roku firma Opel zaprezentowała drugą generację średniej wielkości sedana Vectra na targach motoryzacyjnych we Frankfurcie. Samochód ten był sprzedawany w Australii pod marką Holden, a dostępny był w trzech wersjach nadwozia: sedan, hatchback i kombi.
Po wydaniu ponad miliarda USD na drugą generację Vectry, General Motors starało się szybko odzyskać inwestycje. W rezultacie samochód był sprzedawany w wielu krajach pod różnymi nazwami. Europejczycy jeździli Oplem, Brytyjczycy mieli samochody z marką Vauxhall, zaś w Australii i Nowej Zelandii był znany jako Holden Vectra. Mimo iż samochód był produkowany w fabryce GM w Elizabeth w Australii, istniały między nimi drobne różnice.
Samochód pojawił się w erze bio-design, więc charakteryzował się organicznymi kształtami z zaokrąglonymi liniami i gładkimi powierzchniami. Z przodu, Holden Vectra z 1995 roku miał smukłe, poziome reflektory z zaokrąglonymi rogami oraz odwrócone trapezoidalne wloty powietrza, w których znajdowało się logo marki. Niżej, na owiniętym plastikowym zderzaku, producent dodał drugi wlot powietrza, który uzupełniał strefę chłodzenia, a klienci mogli również wybrać okrągłe światła przeciwmgielne zintegrowane z bocznymi wlotami.
Kiedy dział stylizacji GM zaprojektował Holdena Vectrę z 1995 roku, starał się stworzyć pojazd o aerodynamicznym kształcie z nutą sportowego wyglądu. W rezultacie wąski przód łączył się z panoramiczną szybą czołową, lekko zaokrąglonym dachem oraz opadającą tylną szybą. Sedan miał krótki tylny spojler. Aby wyglądał jeszcze bardziej elegancko, producent umieścił lusterka drzwiowe na aerodynamicznie uformowanych elementach wystających z słupków A. Dodatkowo, Holden zamontował zestaw progów bocznych, które zmniejszały efekt unoszenia się nad ziemią. Niestety, producent oszczędził na klamkach drzwi, które pozostały czarne, niezależnie od koloru samochodu.
Wewnątrz, deska rozdzielcza miała lekko zaokrąglony kształt, przypominający falę, z wyższą sekcją przed kierowcą nad panelem instrumentów. W centralnej części znajdowało się radio oraz panel sterowania klimatyzacją, a na dole – popielniczka. Między wzmocnionymi przednimi siedzeniami umieszczono wąski tunel środkowy, w którym znajdowały się dźwignia zmiany biegów i hamulec ręczny. Z tyłu, Holden Vectra z 1995 roku miał ławkę, która mogła pomieścić do trzech pasażerów, ale z ograniczoną przestrzenią na nogi i ramiona.