Japoński producent samochodów rozpoczął prace od zera, rozwijając model Almera / Pulsar z 1995 roku, który miał zastąpić linię Sunny.
Nissan oferował nowy pojazd pod różnymi nazwami w zależności od rynku i w kilku wariantach nadwozia. W Europie szczególnie doceniano wersje hatchback w nadwoziu trzy- i pięciodrzwiowym, podczas gdy inni klienci preferowali wersję sedan, uważaną za bardziej poważną niż pozostałe, chociaż dzieliła z nimi wiele części z całej gamy Almera.
Na przedzie, sedan miał podobny wygląd jak generacja Primera P10, z poziomymi światłami i małą atrapą chłodnicy pomiędzy nimi, na której znajdowało się logo Nissana. Zderzak wyposażony był w dodatkową centralną kratkę, która przechodziła od jednego boku do drugiego, nad sztucznymi wlotami powietrza. Profil samochodu zdradzał nachyloną tylną szybę i wysoki bagażnik. Na końcu, z tyłu, auto miało szerokie światła tylne, które wychodziły z błotników na pokrywę bagażnika.
Wnętrze kontynuowało stonowany design, z prostą, zakrzywioną deską rozdzielczą i niskoprofilową tablicą wskaźników, która zawierała dwa większe wskaźniki dla prędkościomierza i obrotomierza, a także wskaźniki poziomu paliwa i temperatury płynu chłodzącego. Na centralnej konsoli Nissan umieścił system audio nad jednostką sterującą klimatyzacją. Z tyłu producent zamontował kanapę dla trzech osób, chociaż w praktyce była wystarczająco przestronna tylko dla dwóch pasażerów.