Pontiac wprowadził model Sunfire na rynek w 1995 roku, korzystając z tej samej platformy J, na której oparty był jego brat Cavalier produkowany przez Chevrolet. Sunfire stanowił alternatywę dla Forda Escort i Chryslera Neona.
Kiedy Pontiac przeszedł z modelu Sunbird do Sunfire, zyskał znaczną przewagę na rynku. Ten kompaktowy sedan mógł pomieścić pięć osób i zapewnić im komfortową jazdę. Jako marka sportowa, Pontiac dostosował zawieszenie i nadał pojazdowi bardziej agresywny wygląd niż Cavalier. Mimo że w niektórych aspektach Sunfire wypadał bardzo dobrze, w innych był poniżej średniej.
Z nietypowo wyglądającymi reflektorami, przednia część Sunfire’a nawiązywała do samochodów lat 80-tych, które miały podnoszone reflektory, ale bez przykrywki. Zderzak samochodu został podzielony na pół, przypominając styl Firebirda. Mimo agresywnego wyglądu z przodu, był to sedan rodzinny. Z tyłu producent odważył się rozciągnąć design świateł tylnej na pokrywę bagażnika.
W środku Pontiac zamontował zestaw kubełkowych foteli z przodu oraz składane siedzenie kanapowe z tyłu. Choć nie miał podziału na dwa osobne miejsca, był to miły postęp w porównaniu do poprzedniego modelu Sunbird. Jakość materiałów w kabinie była dobra, powyżej średniej, a schowek na rękawiczki był przestronny jak na tę klasę. Na panelu instrumentów Pontiac zamontował dwa duże zegary dla prędkościomierza i obrotomierza, z wskaźnikami poziomu paliwa i temperatury płynu chłodzącego po bokach.