Wprowadzony w 1993 roku jako odpowiedź na rosnące wymagania klientów dotyczące SUV-ów i pojazdów terenowych, model Maverick został zaktualizowany w 1996 roku, aby spełnić normy emisji Euro 2.
Zaledwie trzy lata po premierze Forda Mavericka, producent musiał dostosować pojazd do norm emisji Euro 2, które miały wejść w życie w styczniu 1997 roku. Oba modele, zarówno Maverick Forda, jak i Terrano II Nissana, przechodziły także pewne kosmetyczne zmiany, aby pojazdy różniły się nieco od wersji przed faceliftingiem. Wersja z niebieskim znakiem, trzydrzwiowa, miała kilka specyficznych aktualizacji stylizacji, które wpisywały się w język projektowania marki, zauważalny również w innych samochodach Forda sprzedawanych w Europie. Dodatkowo, napęd został dostosowany do nowych przepisów. Chociaż to przyniosło więcej mocy wersji turbodiesel, wersja z silnikiem benzynowym straciła część z nich. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę, że europejscy klienci w większości interesowali się wersją na olej napędowy, nie była to istotna strata dla Forda Mavericka 3 Drzwi z 1996 roku.
Przód samochodu był najbardziej widocznie zaktualizowaną częścią pojazdu. W 1996 roku Ford Maverick SWB miał system podwójnych reflektorów zamiast wcześniej używanych dwóch prostokątnych. Ponadto, nie były one już otoczone lampami kierunkowskazów, które przeniesiono na zderzak. Ford dodał również zderzak w kolorze nadwozia ozdobiony czarnym wykończeniem na górnej stronie oraz sportowy podwójny wlot powietrza na dolnej części zderzaka.
Ford nie mógł wprowadzić zbyt wielu zmian w profilu samochodu ze względu na ograniczenia techniczne, ale próbował poprawić pojazd, dodając nowe opcje lusterka drzwiowego, które były dostępne z chromowanymi nakładkami. Niestety, chowane klamki pozostały niepomalowane na czarno, niezależnie od koloru samochodu. Klienci mieli jednak możliwość zakupu samochodu z plastikowymi listwami wokół nadkoli, które były przydatne, ponieważ chroniły karoserię przed uderzeniami kamieni, co mogło prowadzić do uszkodzenia lakieru i korozji. Producent wprowadził nowe opcje dla felg aluminiowych, podczas gdy wersje podstawowe wciąż musiały polegać na stalowych kołach. Dodatkowo, Ford zapewnił zestaw schodków ułatwiających wsiadanie i wysiadanie.
Chociaż samochód dzielił większość części z Nissana Terrano II, Ford użył różnych materiałów do wnętrza. Deska rozdzielcza miała ten sam kształt co wersja przed faceliftingiem, ale posiadała przeprojektowane wskaźniki na panelu instrumentów. Jak w modelu Maverick z 1993 roku, miała duży prędkościomierz i obrotomierz z czerwonymi wskazówkami oraz mniejsze wskaźniki poziomu paliwa i temperatury płynu chłodzącego. Oparcia przednich siedzeń pochylały się do przodu, co ułatwiało dostęp pasażerom siedzącym z tyłu. Jednak przestrzeń na nogi z tyłu była średnia, zwłaszcza na dzielonej kanapie (50/50). Przynajmniej klienci mogli otworzyć tylne okna, które wystawały.