Na Tokyo Motor Show w 1995 roku Toyota zaprezentowała skromnie wyglądający koncept, który na zawsze odmienił przemysł motoryzacyjny. Model ten wszedł do produkcji dwa lata później: był to Prius.
Japoński producent postanowił myśleć nieszablonowo przy tworzeniu pierwszej generacji Priusa. Inżynierowie uznali, że dodanie silnika elektrycznego i akumulatora zmniejszy zużycie paliwa, mimo że zwiększy wagę samochodu, i mieli rację. Opracowanie tak rewolucyjnego pojazdu w świecie zdominowanym przez oszczędne samochody z turbodoładowanymi silnikami diesla było wyzwaniem. Producent musiał zadbać, aby jego auto nie przeszło niezauważone, dlatego nadał mu unikalny wygląd. Choć ogólny design nie cieszył się uznaniem, technologia była wyjątkowa. Zdefiniowała na nowo sposób produkcji samochodów. Mimo że nie zdobył dużej popularności wśród klientów, Prius był kamieniem milowym w branży motoryzacyjnej. Toyota zaprezentowała wersję produkcyjną w grudniu 1997 roku na Tokyo Motor Show.
Podczas gdy Toyota zainwestowała dużo pieniędzy w rozwój układu napędowego, zespół projektowy wyglądał na niedofinansowany. Przednia część Priusa wyglądała co najmniej przeciętnie. Była wyposażona w lekko pochylone trójkątne reflektory, które flankowały wąski grill, a maska miała wysunięty element w kształcie dzioba, na którym umieszczono logo marki. Na dole, owinięty zderzak miał kolor nadwozia i dodatkowy wlot powietrza, który chłodził skraplacz klimatyzacji oraz część elektronicznego systemu samochodu.
W profilu pierwsza generacja Priusa prezentowała nadwozie w kształcie sedana z lekko opadającym dachem zakończonym szerokim tylnym oknem. Samochód był wyposażony w 14-calowe felgi aluminiowe owinięte w wąskie opony 175/65. Po lewej stronie, na słupku C, Toyota zainstalowała wlot powietrza, który chłodził akumulator umieszczony pod tylną kanapą. Na końcu, krótkie, opadające nadwozie kończyło samochód, a tylna część miała zamontowane w rogach światła tylne.
Wnętrze zaskoczyło klientów. Kierowca miał przed sobą dużą kierownicę i długą dźwignię po jej prawej stronie, która służyła jako selektor biegów. Toyota umieściła cyfrowy zestaw wskaźników blisko szyby w środkowej części deski rozdzielczej. Dzięki temu produkcja samochodu w wersji z kierownicą po lewej lub prawej stronie była tańsza. Na górze centralnego panelu, Prius miał mały, 5,8-calowy wyświetlacz LCD wrażliwy na dotyk, który pokazywał różne informacje o trybach jazdy, a nawet nawigację w wybranych rynkach. Welurowe obicia pokrywały przednie fotele oraz tylną ławkę. W kabinie było wystarczająco miejsca dla pięciu dorosłych na krótkie podróże lub czterech na dłuższe trasy.