W 1997 roku Chevrolet zaktualizował czwartą generację modelu Camaro na rok modelowy 1998, a poza oczywistymi zmianami zewnętrznymi, silnik w wersji Z28 był całkowicie nowy.
Z ugruntowaną reputacją na rynku, Camaro Z28 zyskało więcej mocy na rok modelowy 1998. Nie tylko to, ale nowy silnik LS1, wspólny z większym bratem – Corvette, był lżejszy i pomógł „konikowi” zyskać większy szacunek w oczach entuzjastów motoryzacji. Dodatkowo samochód był lepiej wyposażony i obiecywał być lepszym towarzyszem dla swoich klientów, zarówno na torze, jak i jako pojazd codziennego użytku. Co więcej, opcja T-top była najłatwiejszym sposobem na uzyskanie wrażenia kabrioletu bez dodatkowej wagi pojazdu z miękkim dachem.
Na przodzie, Chevrolet Camaro z 1998 roku miał nowy przód z szerszymi, zaokrąglonymi podwójnymi reflektorami, które zastąpiły kwadratowe, schowane w swoim nieodświeżonym odpowiedniku. Dodatkowo, dolny zderzak został przekształcony, z szerszym, przypominającym usta wlotem powietrza, otoczonym przez okrągłe wloty powietrza, które chłodziły przednie tarcze hamulcowe. W końcu to była era bio-designu, a większość producentów samochodów starała się podążać za tym trendem. Klienci mogli również zamówić Camaro Z28 z wlotem powietrza na masce jako opcję, wchodzącą w skład Sport Appearance Package lub z pakietem SS Performance/Appearance.
Z profilu, nie wprowadzono znaczących zmian w Chevrolecie Camaro Z28 z 1998 roku. Jednak bystre oko mogło zauważyć nowy wzór standardowych 16-calowych aluminiowych kół. Te również pozwalały przechodniom zobaczyć tarcze hamulcowe w każdym narożniku samochodu, co stanowiło znaczną różnicę w porównaniu do jego wersji z silnikiem V6, które miały hamulce bębnowe z tyłu. Ponadto, klamki drzwi i progi były w kolorze nadwozia lub czarne, w zależności od opcji.
W środku Chevrolet zainstalował parę wygodnych foteli kubełkowych z wysokimi oparciami i zintegrowanymi zagłówkami. Natomiast z tyłu znajdowało się ciasne siedzenie kanapowe dla dwóch osób, gdzie dwoje dorosłych ledwo mogło usiąść, szczególnie jeśli były wyższe niż przeciętne. Przed kierowcą znajdowało się to samo zestaw wskaźników, co w modelu z 1993 roku, ale z białymi literami zamiast żółtych. Ta konkretna aktualizacja została wprowadzona w roku modelowym 1994 i kontynuowana aż do wycofania modelu w 2002 roku. Oprócz standardowego odtwarzacza kasetowego AM/FM, producent oferował odtwarzacz CD, a nawet zdalnie sterowany zmieniacz płyt CD na 12 płyt w bagażniku, idealny na długie podróże.