Po udanym wprowadzeniu modelu XK8 w 1996 roku, Jaguar postanowił stworzyć jego mocniejszą wersję, a tak narodził się XKR, gotowy do podboju ulic.
Kiedy Ian Callum zaprojektował nadwozie XK w połowie lat 80., Ford nie miał jeszcze władzy nad brytyjskim producentem samochodów Jaguar. Po przejęciu kontroli nad marką, Ford opóźnił premierę luksusowego auta do 1996 roku. Mimo że klienci byli zadowoleni z dwudrzwiowego modelu, chcieli czegoś więcej od tego pojazdu. Najszybszym sposobem na to było dodanie do silnika V8 o pojemności 4.0 litra kompresora, a następnie wprowadzenie kilku dodatkowych ulepszeń, aby samochód nie tylko przyspieszał szybciej, ale także lepiej się prowadził. Po zakończeniu programu modernizacji, XKR został zaprezentowany światu na Targach Motoryzacyjnych w Genewie w 1998 roku.
Ian Callum chciał, aby sportowa wersja XK8 wyglądała nieco inaczej niż jej słabszy odpowiednik. W rezultacie zmodyfikował przednią część auta. Zainstalował metalową siatkę w owalnym grillu, przypominającą legendarny model E-Type. Dodatkowo usunął chromowaną poziomą listwę. Wprowadził także parę wlotów powietrza na masce, aby uwolnić gorące powietrze z komory silnika. Na koniec producent umieścił na samochodzie specjalny emblemat, z czerwonym tłem i napisem „Jaguar Supercharged” na zewnętrznym okręgu, zamiast „Jaguar 4 Litre” widocznego w standardowym XK8.
W profilu, XKR wyróżniał się zestawem 17-calowych kół ze stopów lekkich o unikalnym, pięcio-ramiennym designie, z opcją na zestaw 18-calowy o podobnym wzorze i czerwonymi emblematami Jaguara na centralnych kapslach. To były niektóre z charakterystycznych detali, które odróżniały wersję ze sprężarką od wersji z silnikiem wolnossącym. Niskoprofilowa linia dachu z opadającą tylną szybą oraz zaokrąglone kształty nadwozia pozostały takie same. Jednak klienci, którzy zakupili wersję R, mogli również zauważyć mały spojler na klapie bagażnika.
Wnętrze nie różniło się między XK8 a XKR poza poziomem standardowego wyposażenia. Klienci mogli otrzymać wersję ze sprężarką z fotelami kubełkowymi z przodu, wyposażonymi w wysokie oparcia i zintegrowane zagłówki. Przed kierowcą znajdowała się deska rozdzielcza z drewnianym wykończeniem oraz wskaźniki wkomponowane w kokpit. Dodatkowo, na centralnej konsoli umieszczono parę wskaźników i analogowy zegar. Konsola środkowa między przednimi pasażerami zawierała podłokietnik z miejscem do przechowywania oraz dźwignię automatycznej skrzyni biegów w kształcie litery J.