BMW wprowadziło trzecią generację modelu M3 w 2000 roku, na bazie generacji E46, udowadniając, że producent samochodów wyciągnął wnioski z przeszłości i kontynuuje rozwój tej pożądanej wersji serii 3.
Po zaskakującym sukcesie pierwszej generacji M3, E30, druga generacja, E36, stanowiła ważny krok naprzód dzięki wprowadzeniu silników sześciocylindrowych w układzie rzędowym. Jak można się było spodziewać, sytuacja jeszcze bardziej ewoluowała, gdy na rynku pojawiło się E46 M3, a większość zasług przypadła majestatycznemu silnikowi S54.
Podczas gdy E36 M3 Coupe w zasadzie nie różniło się od wersji bez literki M, w przypadku E46 sytuacja wyglądała inaczej. Z przodu pojazdu umieszczono bardziej agresywny zderzak z unikalnym dolnym grillem w kształcie litery V, flankowanym przez wloty powietrza, które chłodziły przednie hamulce. Na błotnikach BMW zamontowało wloty powietrza przypominające te z legendarnej linii 507 z lat 50. Dodatkowo, poszerzone nadkola, zarówno z przodu, jak i z tyłu, były połączone od dołu aerodynamicznie ukształtowanymi progami. Na końcu, cztery końcówki wydechu wystawały spod tylnego zderzaka. Na klapie bagażnika znajdował się także spoiler.
W kabinie znak M był obecny na kierownicy, wewnątrz obrotomierza na desce rozdzielczej oraz na dźwigni zmiany biegów w wersjach z manualną skrzynią. Standardowo zamontowano siedzenia kubełkowe z wysokimi boczkami, a na liście opcji znajdowały się sportowe fotele. Jako opcję, na centralnej konsoli, BMW zainstalowało system nawigacji satelitarnej.