Fiat zastąpił model Bravo/Brava po zaledwie sześciu latach obecności na rynku modelem Stilo, co zmieniło kierunek działania włoskiego producenta w segmencie kompaktów, mimo że nowy model nie odniósł wielkiego sukcesu.
Włoski producent zauważył zmiany w trendach wzorniczych i szybko się dostosował. Porzucił zaokrąglone, organiczne kształty ery biodizajnu na rzecz prostych linii i wyraźnych krawędzi, które charakteryzowały Stilo. W odróżnieniu od Bravo/Brava, które miało różne nazwy dla wersji trzy- i pięciodrzwiowej, Stilo używano dla całej gamy. System podwójnych nazw nie sprawdził się w przypadku Fiata, który starał się wrócić do znanego klientów systemu nazewnictwa. W wersji trzydrzwiowej Stilo wyglądało bardziej jak hot hatch, chociaż większość silników nie zapewniała spodziewanego sportowego wrażenia. Mimo to auto prezentowało się dobrze i oferowało unikalne w tamtych czasach funkcje, takie jak bezkluczykowy dostęp i uruchamianie oraz standardowa klimatyzacja w całej gamie. Ponadto klienci mogli zamówić automatyczne światła i panoramiczny dach z lamelami szklanymi, które można było cofnąć z tyłu, aby uzyskać efekt kabrioletu.
Na przedzie, kanciaste reflektory otaczały czarny grill, na którym znajdowało się logo producenta. Niżej, na zderzaku, Fiat zamontował szeroki i prostokątny wlot powietrza, flankowany przez podobnie ukształtowane wloty. Co zaskakujące, producent nie oferował Stilo z lampami przeciwmgielnymi. Aby chronić nadwozie przed drobnymi zarysowaniami i wózkami na zakupy, producent dodał czarne gumowe listwy na zderzaku.
Stilo z zewnątrz prezentowało się sportowo i zaskakiwało swoich klientów. Wyglądało jak hot hatch, chociaż, poza wersją Abarth, nim nie było. Czarne gumowe osłony na drzwiach i tylnych błotnikach chroniły pojazd przed uderzeniami z boku na parkingu. Fiat stworzył również szersze tylne błotniki, co nadawało samochodowi muskularny wygląd. Dodatkowo umieścił zewnętrzne lusterka i klamki w kolorze nadwozia, co nawet niektórym premium producentom nie udało się osiągnąć w ich modelach. Z tyłu, lekko nachylona klapa bagażnika była nieco schowana w porównaniu do błotników oraz odsłoniętych lamp tylnych z przezroczystymi soczewkami.
Wewnątrz, trzydrzwiowe Stilo oferowało kilka wersji wyposażeniowych i różnorodne funkcje, w tym oparty na DVD system nawigacji. To było rzadkością w segmencie aut budżetowych. Mimo to, Stilo miało to. Dodatkowo oferowało standardową klimatyzację z możliwością podwójnej strefy klimatyzacji oraz wyświetlacz LCD, który pokazywał przepływ powietrza i temperaturę na centralnej konsoli. Zestaw wskaźników wypełniony był dużymi tarczami dla obrotomierza i prędkościomierza, a monochromatyczny wyświetlacz LCD umiejscowiony na dole uzupełniał informacje z komputera pokładowego. Fiat zamontował wygodne fotele kubełkowe z przodu, choć z niewielkim wsparciem bocznym. Dostęp do tylnych siedzeń był trudniejszy z powodu niskiego wzrostu samochodu i wąskiego siedzenia. Na papierze był to pięcioosobowy pojazd, ale w rzeczywistości bardziej nadający się dla czterech osób.