Po przejęciu Maserati przez Ferrari w 1996 roku, marka zaczęła wprowadzać na rynek nowe modele, a Spyder z 2001 roku był jednym z najlepszych kabrioletów swojego czasu.
Co ciekawe, włoski producent najpierw zaprezentował wersję z otwartym dachem, a Coupe wprowadzono dopiero w 2002 roku. Oba pojazdy korzystały z tej samej platformy co 3200, ale na potrzeby Spydra zastosowano krótszy rozstaw osi. Dlatego Maserati zrezygnowało z tylnych siedzeń, wykorzystując tę przestrzeń do całkowitego złożenia miękkiego dachu. Znaczącą zmianą był także nowy silnik pod maską – wcześniejszy turboładowany silnik V8 o pojemności 3,2 litra zastąpił nowy, naturalnie ssący silnik o pojemności 4,2 litra. Dlatego wiele osób określa ten model jako 4200, mimo że producent stosował nazwy Spyder i Coupe.
Spyder, zaprojektowany przez Giugiaro, charakteryzował się niską maską o organicznych liniach. Reflektory zostały osłonięte aerodynamiczną szybą, a stromo nachylona szyba czołowa wspierana była przez grube słupki A. Krótką kabinę kończyły pary stałych łuków ochronnych zamontowanych za siedzeniami. Z tyłu, tylna część nadwozia zdobiona była światłami tylnymi umieszczonymi po bokach, nawiązując kształtem do bocznych paneli.
Chociaż wnętrze wydawało się ciasne, były w nim odpowiednie miejsca dla dwóch pasażerów. Fotele obszyte skórą, z dodatkowymi bocznymi podparciami, były zaprojektowane z myślą o komfortowych, długich trasach. Na desce rozdzielczej producent umieścił zestaw wskaźników przed kierowcą, z wystarczającą ilością zegarów i wskaźników pokazujących stan silnika. Na centralnym panelu Maserati umieściło jednostkę multimedialną z kolorowym wyświetlaczem dla wbudowanego systemu nawigacji.