Trzecia generacja Mercedesa-Benz, która oficjalnie nosi nazwę Klasa E, miała swoją premierę w 2002 roku i poprawiła sukces swoich poprzedników, jednocześnie bardziej przypominając ewolucję modelu W210. Pomimo tradycyjnego designu, w momencie wprowadzenia była technologicznym osiągnięciem ze względu na kilka przełomowych rozwiązań zastosowanych w tym modelu.
Na kilka miesięcy przed oficjalną premierą, Klasa E W211 została zaprezentowana w filmie Facet w Czarnej Latarni II, gdzie dwóch agentów prowadziło wersję modelu w stylu science fiction. Mówiąc o designie, Mercedes-Benz poszedł w innym kierunku niż jego bezpośredni rywale z BMW, którzy postanowili zrezygnować z ewolucji na rzecz rewolucji w tradycyjnym języku designu serii 5, która zadebiutowała kilka miesięcy po Klasy E W211.
Jak się spodziewano, W211 był dostępny w wersjach sedan i kombi, a jego platforma kosztowała około 2 miliardów euro (2.2 miliarda dolarów). Przy tak dużej inwestycji koszty zostały odzyskane poprzez wykorzystanie tej platformy w pierwszej generacji Mercedesa-Benz CLS oraz jako podstawy dla platform stosowanych w samochodach Chrysler LX, takich jak Chrysler 300, Dodge Charger, Challenger i Magnum.
Przednia część ewoluowała z podwójnego wzoru świateł wprowadzonych przez poprzednika, podczas gdy tylne światła miały trójkątny kształt, podobny do tych, które można było znaleźć w innych modelach Mercedesa-Benz na początku lat 2000. Profil modelu to kolejny przykład poziomej jednolitości języka designu. Innymi słowy, nikt nie mógł pomylić tego modelu z niczym innym niż Mercedes-Benz z daleka.
W wersjach nie-AMG, zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne były dostępne w trzech liniach wyposażeniowych: Classic, Elegance i Avantgarde. Kolejną nowością W211 było to, że był to pierwszy model Klasy E, który był wyposażony w dwa wycieraczki przednie zamiast jednej od czasów W124, chociaż było to bardziej działanie mające na celu redukcję kosztów niż innowacja.
Wnętrze powitało pasażerów przestronnym wnętrzem, które w zależności od opcji i poziomu wyposażenia mogło być otulone luksusową skórzaną tapicerką, wielokonturowymi fotelami oraz różnorodnymi wstawkami z drewna i aluminium. Z drugiej strony, system infotainment Comand był nieco mniej zaawansowany niż system iDrive dostępny u rywala z BMW, który zadebiutował niedługo później.
Prawdopodobnie największymi innowacjami technologicznymi w tym modelu były system elektrohydraulicznej kontroli hamulców SBC (Sensotronic Brake Control) oraz dwustrefowy system zawieszenia pneumatycznego, zwany Airmatic DC, który był standardem w modelu E 500 i opcjonalny w innych modelach.
Pod maską klienci mogli wybierać spośród szerokiej gamy opcji napędu, w tym zarówno benzynowych, jak i dieslowych. Dostępne były silniki od czterocylindrowych do potężnych V8 przez silniki sześciocylindrowe, z najwyższym modelu AMG napędzanym doładowanym silnikiem V8. Niezależnie od tego, czy byłeś kierowcą nastawionym na oszczędność, komfort, czy entuzjastą osiągów, silniki Mercedesa-Benz Klasy E W211 mogły sprostać Twoim wymaganiom.