Honda wprowadziła siódma generację modelu Accord w Stanach Zjednoczonych w 2002 roku, przeznaczoną na rok modelowy 2003, a oprócz standardowej wersji czterodrzwiowej, klienci mogli również zamówić wersję coupe.
W przeciwieństwie do niektórych swoich poprzedników, model 2003 Honda Accord Coupe wyglądał znacznie inaczej niż jego czterodrzwiowy brat. Jednakże, ponieważ oba pojazdy oparte były na tej samej platformie, miały więcej wspólnych elementów, co było korzystne. Accord miał już uznaną reputację niezawodności, więc klienci, którzy szukali niezawodnego i sportowo wyglądającego pojazdu, mogli go mieć. Dodatkowo, producent oferował pojazd z wieloma opcjami, które były dostępne za dodatkową opłatą w innych markach, ale nie w Hondzie. Japoński producent samochodów starał się oferować więcej niż jego konkurenci, i to jedna z przyczyn, dla których auto odniosło olbrzymi sukces. Choć coupe nie było liderem sprzedaży, przyczyniło się do budowania wizerunku marki.
Z przodu modelu 2003 Honda Accord Coupe jedynymi częściami wspólnymi z sedanem były trójkątne reflektory. Były one cofnięte na bokach, co podkreślało dynamiczny charakter pojazdu. Dodatkowo, głowna kratka między nimi była smukła, a w zależności od wersji, zdobiona czarnym lub chromowanym żebrem. Równocześnie dolna część zderzaka miała centralny wlot powietrza, flanki z parą wlotów, co nadawało mu bardziej agresywny wygląd.
Zespół projektowy Hondy stworzył model 2003 Accord Coupe z organicznymi liniami połączonymi w ostrych kątach. Elementy te wchodziły w skład nowoczesnego designu, który był wciąż trendy na początku lat 2000. Niska linia dachu zaczynała się od panoramicznej szyby czołowej, a następnie przechodziła w łukowaty dach. Z tyłu kontynuowana była przez opadające tylne okno i krótki bagażnik. Wznosząca się linia okna podkreślała dynamiczny wygląd samochodu. Podkreślała również linię okien dostępną z czarnymi lub chromowanymi wykończeniami. Pojazdy wyposażone w silnik V6 miały spoiler na klapie bagażnika oraz podwójne wydechy z tyłu.
Wnętrze miało tylko deskę rozdzielczą, która pochodziła od czterodrzwiowego odpowiednika modelu 2003 Honda Accord Coupe. Producent starał się stworzyć pojazd bogaty w technologię. W rezultacie samochód był dostępny z kolorowym wyświetlaczem umieszczonym na środku deski rozdzielczej dla systemu infotainment, który można było kontrolować za pomocą kilku przycisków na centralnym panelu. Choć mnogość przycisków wyglądała olśniewająco na pierwszy rzut oka, były one logicznie rozmieszczone i wymagały tylko trochę czasu, aby zrozumieć system. Fotele przednie miały wyższe boczne podparcia niż czterodrzwiowy sedan Accord, choć z pewnością nie można ich było nazwać sportowymi. Można je także było pochylać do przodu, aby ułatwić zajmowanie miejsc dla pasażerów siedzących z tyłu na dzielonej kanapie (60/40).
Ponieważ model 2003 Honda Accord Coupe dzielił swoje podzespoły z czterodrzwiowym odpowiednikiem, miał także wspólną ofertę silników. Producent oferował go w wersji z silnikiem 2.4 litra czterocylindrowym lub 3.0 litra V6. Pierwszy był dostępny z pięciobiegową manualną lub pięciobiegową automatyczną skrzynią biegów, natomiast drugi był standardowo wyposażony w automatyczną skrzynię biegów.
W 2003 roku Accord przeszedł kolejną dużą metamorfozę. Tym razem Honda postanowiła stworzyć dwa różne modele, które będą nosiły nazwę Accord na różnych rynkach. Samochód znany jako Accord na rynku amerykańskim i azjatyckim oparty jest na modelu JDM Honda Inspire. Natomiast rynki japońskie i europejskie otrzymały mniejszy, sportowy model Accord. Ten samochód później został wprowadzony do sprzedaży w USA jako Acura TSX.
Accord stał się większy niż kiedykolwiek, z nowym poziomem wykończenia, z chromowanymi akcentami wewnętrznymi i materiałami wyższej jakości. W ofercie wciąż znajdują się modele DX, LX, EX, LX-V6 i EX-V6. Mechanicznie, silnik 4-cylindrowy był nowym silnikiem K-series, a 6-cylindrowy to ten sam silnik V6 J-series, co w szóstej generacji, ale jego kolektory dolotowe, wydechowe i głowice przyczyniły się do wzrostu mocy o 40 KM (30 kW). Nowością w 2003 roku była również 5-biegowa automatyczna skrzynia biegów. Model północnoamerykański stał się znacznie różny od wersji światowej, a jego gabaryty jeszcze bardziej wzrosły, zyskując na przestronności i wadze w porównaniu do międzynarodowego odpowiednika. Honda sprzedawała model Accord w Ameryce Północnej także w kilku innych rynkach, w tym azjatyckim (produkcja w Tajlandii), bliskowschodnim, karaibskim, australijskim oraz nowozelandzkim, z mieszanymi rezultatami. Po raz pierwszy Honda oferowała w USA wersję „dla entuzjastów” Accorda, dodając sportowe zawieszenie i łącząc 6-biegową manualną skrzynię biegów z modelem V6 Honda Accord Coupe. Specyficzny model 4-cylindrowy to pierwszy produkcyjny samochód na świecie spełniający normy Super Ultra Low Emission Kalifornii. W modelu na rok 2003 po raz pierwszy zadebiutował również system nawigacji GPS wspomagany przez Hondę jako opcja dla Accorda. Przed 2003 rokiem był on dostępny tylko w wyższych wersjach Acura, a także w Hondzie Odyssey. Pierwszy egzemplarz Hondy Accord z 2003 roku zjechał z taśmy montażowej w Marysville, Ohio, 26 września 2002 roku.
W 2004 roku Honda ogłosiła, że wprowadzi na rynek hybrydową wersję amerykańskiego Accorda pod nazwą Honda Accord Hybrid z technologią IMA. W 2004 roku Honda po raz pierwszy oferowała również radio satelitarne XM jako opcję fabryczną.
W 2005 roku Accord przeszedł drobne aktualizacje, takie jak zmienione światła tylne (wszystkie czerwone) i nowe wzory kół. Accord stał się najlepiej sprzedającym się samochodem w Kanadzie w segmencie średniej wielkości, a także był to pierwszy model roku Accorda Hybrid.
W modelu na rok 2006 Accord zyskał kilka nowych ulepszeń z okazji 30-lecia modelu. Niektórzy entuzjaści uważają, że model z roku 2006 powinien być nazywany generacją 7.5, a Accord przypominał swoich konkurentów z 2006 roku (np. Chevrolet Impala i Hyundai Sonata). Zewnętrzna stylistyka została zmieniona, z nowym stylem tyłu nadwozia (najbardziej zauważalnym w sedanie), diodowymi światłami tylnymi, światłami dziennymi (DRL) oraz ogrzewanymi lusterkami bocznymi w modelach US EX. Ogrzewane lusterka i DRL wcześniej były dostępne tylko w Accordach sprzedawanych w Kanadzie. W roku modelowym 2006 pojawiły się również nowe wzory kół. System Vehicle Stability Assist (VSA), znany także jako Elektroniczna Kontrola Stabilności oraz asystent hamowania, stał się dostępny w modelach V6 po raz pierwszy. 17-calowe koła stały się standardem w modelach V6. Wnętrze także zostało nieco zmienione, wprowadzono zmiany, takie jak nowy pokrowiec na kierownicę, inaczej kolorowe wskaźniki oraz inaczej stylizowany gałka zmiany biegów w modelach z automatyczną skrzynią biegów. System nawigacji GPS został zaktualizowany (czwarta generacja) z szybszym procesorem, większą pamięcią i wieloma nowymi funkcjami, takimi jak informacje o restauracjach od Zagat. Dodano także zaktualizowany system przypominania o konserwacji, który przypominał właścicielom o zaplanowanej konserwacji, takiej jak zmiana oleju, w zależności od warunków eksploatacyjnych.
Rok modelowy 2006 to także pierwszy rok, w którym sedan V6 był oferowany z 6-biegową manualną skrzynią biegów jako opcja.
Udoskonalenia w układzie napędowym wprowadzono w całej gamie modeli Accord w 2006 roku. Moc silnika V6 wzrosła do 244 KM (+4 KM, SAE net zaktualizowane 08/04*) a moc silnika 4-cylindrowego wzrosła do 166 KM (+6 KM, SAE net zaktualizowane 08/04*). Zyski mocy osiągnięto poprzez szerokie udoskonalenia przepływu powietrza w systemach dolotowych i wydechowych. Silniki 4-cylindrowe były teraz kontrolowane za pomocą systemu Drive-By-Wire (DBW), zamiast za pomocą linki gazu, co zapewniało płynne działanie i lepszą reakcję na pedał gazu. (Silniki V6 Accorda już wcześniej wykorzystywały DBW przed rokiem modelowym 2006). Z powodu tych ulepszeń silnik V6 został przemianowany na J30A5 z wcześniejszego J30A4, a silnik 4-cylindrowy z K24A4 na K24A8.
Hybrydowy model Accorda 2006 zyskał te same modyfikacje co inne Accordy, z wyjątkiem 3.0 L V6, który teraz miał moc 253 KM i większego akumulatora. Różnice między Hybrydą a innymi Accordami obejmują różne zespoły świateł tylnych, antenę, koła, kierunkowskazy w lusterkach oraz brak składanej kanapy tylnej. Ponadto wersja hybrydowa nie ma 4-kierunkowego fotela pasażera.
Poziomy wyposażenia również zostały zrewidowane, eliminując wersję DX, która została zastąpiona przez wersję VP (Value Package), która była standardowo wyposażona w klimatyzację, bezkluczykowy dostęp, elektryczne zamki i tempomat.