Wprowadzony w 2004 roku Mercedes-Benz Klasy A W169 oznaczał znaczącą ewolucję w porównaniu do swojego poprzednika, ale nadal pozostawał osobliwym zjawiskiem w segmencie luksusowych aut kompaktowych. Była to druga generacja oryginalnej Klasy A, pierwszego prawdziwego „Baby Benza”. Choć wyglądał nieco znajomo, opierał się na fundamentach, które stworzył jego poprzednik, wprowadzając jednocześnie wiele ulepszeń w zakresie bezpieczeństwa, komfortu i technologii.
Podobnie jak W168, który nie zdał słynnego testu 'Elk’ z powodu nadzwyczaj wysokiej sylwetki, generacja W169 Klasy A miała design jako jedną z wyróżniających cech. W przeciwieństwie do innych aut w swoim segmencie, zastosowano w niej unikalną konstrukcję podłogi typu sandwich, jak w większości nowoczesnych pojazdów elektrycznych. Mimo wynikającej z tego wysokiej sylwetki, ten design pozwolił na obniżenie środka ciężkości i poprawę bezpieczeństwa w razie wypadku.
Silniki i skrzynie biegów były zamontowane pod kątem, co powodowało, że w przypadku czołowego zderzenia znajdowały się pod przedziałem pasażerskim, w podłodze typu sandwich, zamiast nad stopami przednich pasażerów. Podłoga sandwich umożliwiała również wyższą pozycję za kierownicą, dając kierowcom lepszy widok na drogę, jednocześnie lepiej chroniąc pasażerów przed uderzeniami bocznymi.
Zachowując tę samą raison d’être co W168, druga generacja Mercedesa Klasy A miała dość solidny, ale kompaktowy wygląd, z wszystkimi kołami maksymalnie przesuniętymi w stronę rogów. Ultra-krótkie zwisy i szeroki rozstaw kół nadawały jej nieco lepsze wrażenie niż model, który zastępowała. Zwiększyły również zwrotność i stabilność modelu.
Poza tym, zewnętrzny wygląd przypominający minivana nie był dla każdego, a jednak model okazał się jeszcze bardziej udany niż pierwsza generacja. Mimo to niemiecki producent samochodów postanowił przyjąć bardziej tradycyjny format designu w kolejnych generacjach, które nastąpiły po nim.
Mercedes-Benz oferował szereg benzynowych i wysokoprężnych silników czterocylindrowych umieszczonych pod tym małym kominem. Oferta silników benzynowych obejmowała napęd o pojemności 1.5 litra z naturalnym doładowaniem o mocy 95 KM (94 HP) do turbodoładowanego 2.0-litrowego, ponad dwa razy mocniejszego, z mocą 193 KM (190 HP). Na froncie wysokoprężnym dostępny był turbodoładowany silnik 2.0-litrowy z trzema wariantami mocy, które były chwalone za ekonomikę paliwa.
Słabsze silniki były standardowo połączone z 5-biegową manualną skrzynią biegów, podczas gdy mocniejsze miały 6-biegową manualną, przesyłającą moc wyłącznie na przednie koła. Opcjonalnie dostępna była bezstopniowa skrzynia biegów o nazwie Autotronic.
Zaskakująco bardziej przestronna, niż sugerowałyby jej rozmiary, wnętrze Klasy A W169 było również ogromnym ulepszeniem w porównaniu do W168, z elegantszymi materiałami i lepszą jakością wykonania. Pasażerowie mogli być rozpieszczani różnymi technologicznymi udogodnieniami, w tym zaawansowanym systemem infotainment, manualną lub automatyczną klimatyzacją, przyzwoitym systemem audio, a nawet podgrzewanymi przednimi siedzeniami. Standardowe elektroniczne wspomaganie stabilności oraz liczne poduszki powietrzne, w tym boczne i kurtynowe, zapewniały bezpieczeństwo.