Trzecia generacja Dodge Dakota została zaprezentowana w 2004 roku jako model na rok 2005 i weszła do segmentu średniej wielkości pickupów, dostępna w dwóch wersjach kabiny: Club Cab i Quad Cab.
Wprowadzona w czasach DaimlerChryslera, trzecia generacja Dodge Dakota była większa, potężniejsza i mocniejsza od swojego poprzednika. Dzieliła podzespoły z Dodge Durango i Mitsubishi Raider, a także miała nowy układ napędowy i ulepszone silniki. Co więcej, porzuciła stary silnik rzędowy, który Chrysler przejął od American Motor Corporation. Jednak wszystkie te zalety nie miałyby znaczenia, gdyby stylizacja nie była odpowiednia. Amerykańska marka trafiła w dziesiątkę, sprawiając, że klienci zakochali się w wyglądzie tego średniej wielkości pickupa.
Na przodzie, Dodge Dakota Club Cab z 2005 roku miał wyższy grill w kształcie krzyża, charakterystyczny dla marki. W zależności od wersji, był dostępny w kolorze nadwozia lub z chromowanym wykończeniem wokół. Jego światła miały nakładające się reflektory pokryte tym samym przejrzystym szkłem, a lampy kierunkowskazów były zintegrowane na ich zewnętrznych krawędziach. W zależności od wersji, średniej wielkości pickup był dostępny z czarnymi, w kolorze nadwozia lub z chromowanymi detalami.
Jednym z najbardziej zauważalnych elementów Dodge Dakota Club Cab z 2005 roku były przednie błotniki, które kontynuowały się na panelach drzwi. Dodatkowo, producent stworzył niższą, rzeźbioną strefę, która dodała pojazdowi więcej charakteru. Niestety, Dodge postanowił zaoszczędzić i pozostawił czarne klamki drzwiowe w całej gamie, psując doskonały wygląd pickupa. Tylne „suicydalne” drzwi (z zawiasami z tyłu) były wąskie i głównie przydatne do załadunku wędek i małych skrzynek. Podobnie jak w poprzedniku, kabina była całkowicie oddzielona od standardowej skrzyni o długości 6,6 stopy (2 metry). Z tyłu, podwójne lampy tylnie, które flankowały klapę bagażnika, nawiązywały do designu świateł przednich, chociaż w pozycji pionowej.
W środku klienci znaleźli wnętrze przypominające samochód osobowy, z dobrze zaprojektowanym kokpitem, na którym znajdował się zakrzywiony zestaw wskaźników przed kierowcą. Białe wskaźniki i tarcze nadawały samochodowi sportowy wygląd, chociaż były dostępne tylko w niektórych wersjach. Na centralnej konsoli producent zainstalował panel sterowania HVAC i radioodtwarzacz, z dostępnymi dekoracjami w drewnianym wykończeniu. Podobnie jak jego poprzednik, Dodge Dakota Club Cab z 2005 roku oferował najlepszą w swojej klasie kabinę pod względem przestronności. Fotele przednie zapewniały dużo miejsca na nogi i głowy pasażerów, z materiałową lub skórzaną tapicerką oraz ogrzewaniem. Z kolei tylne siedzenia były małe i nadawały się tylko na krótkie przejażdżki lub dla małych dzieci.
Pod maską zniknął 2,5-litrowy silnik rzędowy odziedziczony po AMC. Wersja podstawowa była napędzana 3,7-litrowym silnikiem V6, który współpracował z sześciobiegową skrzynią manualną lub czterobiegową automatyczną. Pozostałe dwie opcje były napędzane 4,7-litrowym silnikiem V8 dostępnym w dwóch mocach: 230 KM (233 PS) lub 260 KM (264 PS), obie połączone z pięciobiegową skrzynią automatyczną. Dodge Dakota z 2005 roku był dostępny w wersji 2WD lub 4WD, z wysokim i niskim przełożeniem dla przekładni transferowej w przypadku tej drugiej.
Dakota to średniej wielkości pick-up produkowany przez markę Dodge należącą do DaimlerChrysler. Został wprowadzony na rynek w 1987 roku, obok przeprojektowanego Dodge Ram 50. Dakota został nominowany do nagrody North American Truck of the Year za rok 2000.
Dakota zawsze miała rozmiar pomiędzy kompaktowymi (Ford Ranger, Chevrolet S-10) a pełnowymiarowymi (Ford F-150, Chevrolet Silverado) pick-upami, a także własnym modelem Ram. Posiada tradycyjną konstrukcję z ramą i tylnym zawieszeniem na resorach piórowych z osią na żywo. Dakota była również długo jedynym średniej wielkości pick-upem z opcjonalnym silnikiem V8. Jedną z wyróżniających cech była przekładnia zębatkowa i zębatka, po raz pierwszy zastosowana w samochodach roboczych.