Chiński producent samochodów Geely zadebiutował na rynku w 1997 roku, a do 2005 roku miał już produkt, który mógł być eksportowany – był to model CK. Sprzedawano go w Rosji, na Kubie i w Ameryce Południowej, odnosząc pewne sukcesy, mimo że w 2010 roku został oceniony jako niebezpieczny przez Latin NCAP podczas testów. Jednak ten samochód był początkiem wielkiej kariery tego producenta w branży motoryzacyjnej.
Gdy Geely zaczęło produkcję samochodów, wiedziało, że musi zatrudnić doświadczonych pracowników z innych firm motoryzacyjnych. Główna uwaga skupiała się na inżynierach, a mniej na projektantach, aby stworzyć atrakcyjny pojazd. Co więcej, nie było zbyt wielu inżynierów, którzy mogliby zaprojektować wystarczająco bezpieczną karoserię, aby uzyskać pozytywne wyniki w testach IIHS lub NHTSA. W efekcie CK nie mógł być sprzedawany w USA. Mimo to mały sedan zdobył popularność w sąsiednich krajach Ameryki, takich jak Puerto Rico.
Jednym z najbardziej kontrowersyjnych elementów samochodu była przednia część, która przypominała drugą generację Mercedesa Klasy C (W203). Cztery okrągłe reflektory, zgrupowane parami, sprawiały, że pojazd wyglądał na bardziej ekskluzywny niż był w rzeczywistości. Później, w 2015 roku, CK przeszedł wizualną aktualizację, która zaowocowała nowymi reflektorami przypominającymi te z Chevroleta Aveo z tej samej epoki. Grill był prosty, z trzema poziomymi chromowanymi poprzeczkami (jedna po faceliftingu), na środku której znajdowało się logo marki. Z profilu mały sedan miał prawie płaskie panele nadwozia oraz podłużny ryf, który przebiegał przez drzwi w kierunku tylnych błotników. Na końcu, z tyłu, CK miał umieszczone w rogach tylne światła, wystarczająco duże, aby były widoczne, ale niezbyt szerokie, by wystawały poza klapę bagażnika. Ich kształt także przypominał te z sedana Klasy C W203. Podstawowa wersja CK miała stalowe felgi, podczas gdy w wersji średniej dodano plastikowe dekielki. Tylko najwyższa wersja oferowała alufelgi, a Geely sprzedawało ją tylko na wybranych rynkach.
Wnętrze samochodu przywitało klientów budżetowym wykończeniem. Tkanina pokrywała siedzenia, a twardy plastik zdobił deskę rozdzielczą, boczki drzwi oraz centralną konsolę. Mimo to producent zdecydował się na zainstalowanie czterech elektrycznych szyb oraz klimatyzacji. Oferowano także lusterka regulowane elektrycznie oraz radio. Przed kierowcą znajdowały się cztery wskaźniki: obrotomierz, prędkościomierz, wskaźnik temperatury płynu chłodzącego oraz poziomu paliwa. Później Geely dodało wyświetlacz LCD dla komputera pokładowego. W tylnej części nie było dzielonej kanapy, na której mogłyby usiąść dwie średniej wielkości dorosłe osoby. Niemniej jednak, na krótkie trasy, wystarczyło na trzech pasażerów.