Po ponad trzech dekadach obecności marki na amerykańskim rynku, Honda postanowiła zająć się segmentem pickupów, wprowadzając nowatorską linię Ridgeline w 2005 roku na rok modelowy 2006.
Japoński producent samochodów postanowił podejść do sprawy inaczej, projektując pierwszą generację Ridgeline. Nie tylko nie była to konstrukcja typu body-on-frame, ale też unibody, a dodatkowo zastosowano w niej w pełni niezależne zawieszenie oraz cab w układzie crew, co zapewniało wrażenia z jazdy zbliżone do samochodów osobowych. Co więcej, w przeciwieństwie do innych marek oferujących szeroki wachlarz napędów, Honda Ridgeline z 2006 roku miała tylko jedną opcję. Na szczęście jednak w standardzie oferowała system napędu na wszystkie koła oraz zablokowany system 4×4, który równomiernie rozdzielał moment obrotowy między przednią a tylną osią.
Choć Honda nie była nowicjuszem w segmencie pickupów, jej amerykański zespół projektowy wykonał swoją pracę domową. W rezultacie, Ridgeline z 2006 roku prezentował się z płaskim przodem, który wyglądał imponująco. Ponadto, prostokątne grille z logo marki na środku zdobione były prostokątnymi ozdobami. Po obu stronach znajdowały się reflektory z lampkami kierunkowskazów umieszczonymi w rogach. Równocześnie, zderzak w kolorze nadwozia poniżej nich miał szerokie i wąskie dodatkowe wloty powietrza.
W widoku bocznym, do słupka C, Honda Ridgeline z 2006 roku przypominała największe SUV-y marki, model Pilot. Jednakże drzwi miały inny wygląd z ukrytymi klamkami, a tylne drzwi miały wznoszącą się linię okna. Słupki C miały pozornie pochyloną formę, a górna krawędź łóżka kontynuowała ją na dolnej stronie, mając opadający kształt. Z tyłu Honda zrewolucjonizowała segment pickupów dzięki systemowi otwierania tylnej klapy w dwóch trybach, który mógł otwierać się na boki lub w dół. Dodatkowo, łóżko miało zintegrowaną, zamykaną przestrzeń bagażową, która oferowała 8,5 cu-ft (241 litrów) miejsca na przechowywanie.
Wnętrze pojazdu przypominało prawdziwe SUV-y. Choć niektóre materiały mogły wyglądać jak z pojazdu użytkowego, ogólny koncept designu był bliższy samochodom osobowym niż ciężarówkom. Przed kierowcą znajdowała się deska rozdzielcza z trzema zegarami o binocularnym kształcie, z prędkościomierzem na czołowej pozycji. Po lewej stronie umieszczono obrotomierz, a po prawej były wskaźniki poziomu paliwa i temperatury płynu chłodniczego. W centralnej konsoli klienci znaleźli mocny system audio z możliwością odtwarzania CD oraz nawigacją dotykową. Przednie fotele były głębokie i dobrze wyprofilowane, zapewniając doskonałe wsparcie boczne. Duża przestrzeń do przechowywania znajdowała się pomiędzy kierowcą a pasażerem z jego strony pod centralnym podłokietnikiem. Z tyłu, składana kanapa (40/60) oferowała wystarczająco dużo miejsca dla pasażerów siedzących z tyłu.
Pod maską Honda zamontowała znany silnik V6 o pojemności 3,5 litra, który był też dostępny w produktach innych marek. Producent połączył go ze standardową pięciobiegową automatyczną skrzynią biegów, która przekazywała moc na wszystkie koła za pośrednictwem elektronicznie kontrolowanego systemu AWD. System ABS oraz VSA (System Stabilizacji Pojazdu) były standardowe we wszystkich trzech dostępnych wersjach: RT, RTS i RTL.
Honda Ridgeline to pickup, który dzieli konstrukcję z nadwoziem z modelami Acura MDX oraz Honda Odyssey. Napędza go silnik V6 J35A91 o pojemności 3,5 L, współpracujący z 5-biegową automatyczną skrzynią biegów oraz napędem na wszystkie koła. Ridgeline jest produkowany w Alliston w Ontario w Kanadzie, obok modeli Honda Pilot oraz MDX.
Wyróżnia się zwłaszcza wykorzystaniem konstrukcji unibody, co jest nietypowe w przypadku pickupów, a także „samochodowymi” cechami, takimi jak duża „przestrzeń bagażowa” pod skrzynią ładunkową. Skrzynia ładunkowa jest zintegrowana z nadwoziem, podobnie jak w przypadku Chevroleta Avalanche. Standardowe wyposażenie obejmuje hamulce z systemem ABS, asystenta stabilności, poduszki powietrzne boczne oraz kurtynowe. Koncepcyjnie, Ridgeline ma wiele wspólnego z pojazdami takimi jak Chevy El Camino, Ford Ranchero oraz Subaru Baja. Ridgeline ma również dużą tylną kanapę z łatwym systemem składania. Dostępne są cztery poziomy wyposażenia: podstawowy RT, RTX, sportowy RTS oraz premium RTL (z opcjonalnym szyberdachem lub szyberdachem i nawigacją DVD).
Ridgeline zadebiutował w marcu 2005 roku jako model na rok 2006. Ma ładowność holowniczą wynoszącą 5000 funtów oraz ładowność skrzyni wynoszącą 1100 funtów. Jego konstrukcja z unibody i ramy drabinkowej zapewnia mu 2,5 razy większą sztywność na zginanie i 20 razy większą sztywność skrętną niż jakikolwiek inny pojazd w swoim segmencie.
Ridgeline bierze udział w wyścigach off-road, gdzie udowadnia swoje zdolności terenowe przy użyciu standardowych komponentów. Rywalizuje z fabrycznym silnikiem, nadwoziem, podwoziem, skrzynią biegów i systemem napędu na cztery koła. Do tej pory wygrał wyścig Henderson 400 w klasie mini stock. Uwaga: na tym wyścigu Ridgeline był jedynym uczestnikiem w swojej klasie i zajął 46. miejsce na 49 finiszujących, zgodnie z oficjalnymi wynikami.
Honda Ridgeline jest najbardziej wszechstronnym pojazdem off-road w segmencie dostawczym Hondy. Zdolności standardowego Ridgeline’a są następujące:
Inżynierowie, którzy zaprojektowali Ridgeline’a, testowali szereg konkurencyjnych kompaktowych pickupów, aby pomóc określić wzorce użytkowania w terenie, potrzeby klientów i cele inżynieryjne dla Ridgeline’a. Badania rynkowe Hondy wykazały, że intensywne użytkowanie w terenie zazwyczaj zarezerwowane jest dla mocno zmodyfikowanych pojazdów o krótkim rozstawie osi, budowanych z myślą o konkretnych zadaniach; a w pełni automatyczny, bezdecyzyjny system napędu na cztery koła najlepiej spełnia potrzeby osób poruszających się w deszczu, śniegu oraz w średnio trudnym terenie off-road. Choć wyjątki się zdarzają, pojazdy o długim rozstawie osi, takie jak Ridgeline, SUV-y oraz pickupy, zazwyczaj nie są preferowanym wyborem twardych off-roaderów ze względu na kompromisy związane z kątem prześwitu. Dodatkowo, dostosowanie do ekstremalnego użytkowania off-road może generować kompromisy w innych aspektach pojazdu, takie jak zwiększona waga, gorsza efektywność paliwowa, obniżone osiągi na drodze oraz zmniejszona wydajność holownicza.
Choć kilku konkurentów oferuje dodatkowy prześwit, sprzęt napędowy oraz elementy podwozia niezbędne do wspierania intensywnego użytkowania off-road, inżynierowie odkryli, że niewielu klientów regularnie korzysta z tych ekstremalnych możliwości. Koncepcyjnie, klienci Ridgeline’a są bardziej skłonni korzystać z motocykli i ATV do ekstremalnej rekreacji w terenie, a nie z pojazdu, którym jeżdżą na co dzień.
Inżynierowie Hondy doszli do wniosku, że solidne zdolności do użytku w umiarkowanym terenie najlepiej odpowiadają potrzebom klientów oraz filozofii przyszłych generacji pickupów, które oferują lepszą równowagę między możliwościami a wyższym poziomem komfortu, wygody i wszechstronności w rzeczywistym użytkowaniu. Zdolność do umiarkowanego użytku off-road wspiera wypady do odległych punktów startowych dla jazdy na motocyklu, ATV i rowerze górskim, a także kemping, jak i doskonałe właściwości w każdych warunkach pogodowych. Również każdy, kto kiedykolwiek jechał po „falistej” drodze gruntowej w samochodzie ramowym, doceni komfort, jaki zapewnia konstrukcja unibody Ridgeline’a, która skuteczniej redukuje drgania, które mogą wystąpić. Aby dokładnie określić, co stanowi umiarkowaną zdolność off-road, zespół inżynieryjny Ridgeline’a wybrał 14 kluczowych kryteriów wydajności, opartych na obserwacjach typowych miłośników przygód w terenie. Następnie wykorzystali specjalne trasy testowe w swoich ośrodkach badawczo-rozwojowych w Ameryce Północnej, aby upewnić się, że Ridgeline zapewnia wszystkie zamierzone możliwości z niezawodnością i trwałością, a także rzeczywistą weryfikacją.
Lista tras testowych obejmuje:
Wzniesienie gruntowe o nachyleniu 28 stopni, Wzniesienie piaszczyste, Dół wodny, Drogi kamieniste, Trasa z wbudowanymi polanami, Wzniesienie i opad, Piaszczysta trasa dragowa, Trasa rowkowa, Trasa kontaktu z gruntem, Droga falista, Skręt ramy, Wzniesienie z odrzutem mocy (nachylenie 23 stopni z falistą nawierzchnią), Droga żwirowa, Wzniesienie możliwe do ruszenia,
Ridgeline ma 8,2 cala prześwitu, kąt najazdu wynoszący 25 stopni, kąt zejścia wynoszący 22 stopnie oraz kąt prześwitu wynoszący 21 stopni do pokonywania nierównego terenu. Może wjechać na strome wzniesienie gruntowe o nachyleniu 28 stopni (53 procent) z pełnego zatrzymania. Może holować łódź o wadze 5000 funtów po najstromszych rampach do łodzi.