NSX z 1991 roku był jednym z najbardziej ikonicznych samochodów sportowych stworzonych przez Hondę, przy wsparciu legendarnego kierowcy Formuły 1 Ayrtona Senny oraz zespołu inżynierów zaangażowanych w motorsport.
Nazwa pochodzi od New Sportscar eXperimental, a NSX był pierwszym samochodem Hondy z nadwoziem całkowicie aluminiowym oraz silnikiem umieszczonym w centralnej części. Pojazd był gotowy do wprowadzenia na rynek, ale zespół projektowy czekał na ostateczny werdykt. Nowy mistrz świata Formuły 1 zabrał samochód na kilka okrążeń toru Suzuka po tym, jak wykonał pierwsze testy z samochodem wyścigowym McLaren-Honda F1 z 1989 roku. NSX został poddany maksymalnemu wysiłkowi. Końcowy wynik przyszedł po tym, jak Ayrton Senna wysiadł z samochodu i stwierdził, że auto było zwinne, ale „trochę delikatne”.
Samochód został zaprezentowany na targach motoryzacyjnych w Chicago w 1989 roku. Nie był on w 100% gotowy do produkcji. Wstępny projekt powstał w centrum stylizacji Pininfarina we Włoszech, a linie nadwozia inspirowane były samolotem myśliwskim F16. Zastosowanie aluminium pozwoliło na zaoszczędzenie 200 kg (440 funtów) wagi nadwozia. Samochód był wyposażony w niezależne zawieszenie aluminiowe z przodu i z tyłu. W wersji przed modernizacją zainstalowane były światła pop-up.
Pierwotnie samochód był testowany z silnikiem V6 o pojemności 2.0 litra, ale pomysł ten porzucono na rzecz silnika VTEC o pojemności 3.0 litra, który był używany aż do 1997 roku, kiedy to zamontowano nową jednostkę o pojemności 3.2 litra.
Standardowa skrzynia biegów to 5-biegowa manualna, a w 1994 roku pojawiła się 4-biegowa automatyczna z sekwencyjnym trybem ręcznym.