W poszukiwaniu SUV-a na rynek amerykański, Honda nawiązała współpracę z GM, przekształcając Isuzu Trooper w Acura SLX. Słabe wyniki sprzedaży doprowadziły do wycofania modelu z rynku zaledwie dwa lata później.
Kiedy General Motors i Honda Motor Company postanowiły współpracować przy budowie samochodów, z tej umowy powstało kilka modeli. Umowa przewidywała, że japoński producent dostarczy silniki, General Motors zajmie się podwoziem, a Isuzu dostarczy swoje silniki wysokoprężne. Amerykańska firma miała jedną trzecią akcji Isuzu. Z kolei Isuzu mogło produkować model Isuzu Oasis, który był odpowiednikiem Hondy Odyssey. Była to mieszanka inżynierii nadwozia pomiędzy tymi dwoma producentami samochodów, w którą zaangażowano więcej marek.
Dwubryłowa konstrukcja dużego Acura SLX pochodziła z Isuzu Trooper. Auto miało konstrukcję typu body-on-frame, z niskim przełożeniem dostosowanym do jazdy w terenie. Przednia część nadwozia została zaprojektowana zgodnie ze specyfikacjami Acura, ale tak naprawdę różniła się głównie atrapą chłodnicy w porównaniu do Isuzu Trooper czy Opla Monterey (wersja europejska).
W środku, podstawowy model miał tapicerkę materiałową, podczas gdy wyższe wykończenie otrzymało skórę. Zestaw wskaźników miał ten sam układ co w Isuzu, z sześcioma wskaźnikami, a obrotomierz i prędkościomierz były większe od innych wskaźników, z wskaźnikami skrzyni biegów pomiędzy nimi.