Alfa Romeo zaprezentowało model 1900 Berlina na wystawie motoryzacyjnej w Paryżu w 1950 roku, wypełniając lukę pomiędzy przedwojennym 6C 2500 a modelem 2000.
Po II wojnie światowej Alfa Romeo potrzebowała samochodu nadającego się do codziennego użytku i opracowała nowe wersje oparte na tych samych przedwojennych platformach. Po próbie skonstruowania jednostkowego nadwozia w modelu 6C3000, kierownictwo firmy zrozumiało, że musi zrobić coś innego. Efektem tego był model 1900.
Wprowadzony na rynek w 1950 roku, był to całkowity przełom dla Alfa Romeo. Został zaprezentowany jako „Samochód rodzinny, który wygrywa wyścigi”, ale to dotyczyło głównie wersji dwu-drzwiowej. Klienci docenili jednak nowego sedana z nadwoziem typu ponton. Jego gładkie błotniki i panele drzwiowe wyglądały nowocześnie. Na środku przedniego pasa znajdowało się godło Alfa Romeo otoczone od dołu przez dwie kratki. Samochód miał zaokrąglone kształty i był pierwszym pojazdem produkowanym na linii montażowej. Z dłuższym rozstawem osi niż jego brat Sprint, sedan oferował cztery drzwi i opadającą pokrywę bagażnika. Z tyłu jego małe światła tylne były zamontowane na górze tylnych błotników.
W środku Alfa Romeo stworzyło kabinę dla maksymalnie sześciu osób, z ławką z przodu i jedną z tyłu. Przełącznik biegów zamontowany na kolumnie kierownicy pozostawiał więcej miejsca na nogi dla pasażerów po stronie kierowcy. Opcjonalnie oferował dwa fotele z przodu. Z tyłu, pomimo obecności tunelu skrzyni biegów, ławka mogła pomieścić do trzech osób.