Organizator Wystawy Światowej w Montrealu w 1967 roku zlecił firmie Alfa Romeo stworzenie samochodu koncepcyjnego, który miał zobrazować przyszłość motoryzacji. I w ten sposób powstał ten pojazd.
Samochód koncepcyjny nie miał nawet swojej nazwy, ale wszyscy mówili o nim „Montreal”, więc włoski producent postanowił nadać mu tę nazwę. Pojazd nigdy nie był sprzedawany na kontynencie północnoamerykańskim z powodu norm emisyjnych. Model produkcyjny został zaprezentowany na rynku w 1970 roku podczas Targów Motoryzacyjnych w Genewie.
Został zaprojektowany przez Marcelo Gandiniego, który pracował w studiu Bertone, w zaledwie dwa miesiące. Po tym, jak producent zdecydował się na produkcję seryjną, niektóre części zostały zmodyfikowane, aby spełniać europejskie przepisy bezpieczeństwa, co wpłynęło na klapy nad reflektorami. Ogólny design z długą maską, smukłą kabiną i pochyloną klapą tylną przyczynił się do uzyskania bardzo dobrego współczynnika aerodynamicznego. Elementy nadwozia były pokryte fosforanem cynku oraz poddane elektro-depozycji podkładu przed ostatecznym malowaniem ręcznym, co stanowiło bardzo skuteczną obróbkę antykorozyjną.
Wnętrze samochodu wyposażono w dwa fotele kubełkowe z przodu, oddzielone wysokim tunelem przekładni oraz konsolą środkową, w której zainstalowano dźwignię zmiany biegów. Z tyłu znajdowała się para miejsc, ale z niewielką przestrzenią dla dorosłych. Nietypowy zestaw wskaźników uchodził za futurystyczny jak na tamte czasy. Ale właśnie o to chodziło.