Stworzony jako czterosobowy grand tourer, DBS był godnym następcą modelu DB6. Mimo to, producent samochodów obawiał się, że pozwoli mu samodzielnie prowadzić markę na rynku, dlatego przez trzy lata oba modele GT były oferowane równocześnie.
W połowie lat 60. zwycięstwo Aston Martina w Le Mans nadal było świeżym wspomnieniem, a zamożni klienci wciąż poszukiwali brytyjskiego grand tourera. W związku z tym, producent czuł się zobowiązany, aby dostarczyć coś wyjątkowego, z większym komfortem dla tych, którzy oczekiwali więcej wygody. DB6 był dobry, ale nie wystarczająco dobry dla niektórych. I w ten sposób powstał DBS, samochód bardziej luksusowy i droższy od zwinnego DB6.
W modelu DBS producent zainstalował układ czterech reflektorów zamiast tradycyjnych dwóch. Ponadto, kratka nie miała oczywistego kształtu muszli, jak w przypadku modelu DB6. Różnił się także od swojego brata bardziej wyraźnymi liniami i prostokątną przednią osłoną. Zwiększony rozstaw osi pozwolił na dłuższe drzwi i szersze boczne okna. Opadający tył z płaską pokrywą bagażnika stworzył obraz idealnego GT z późnych lat 60.
Wnętrze samochodu pomieściło cztery pełnowymiarowe siedzenia. Przednie fotele miały zagłówki i umiarkowane boczne podparcia, podczas gdy tylne były wystarczające tylko na krótsze dystanse. Jako że był to model zaprojektowany dla entuzjastów jazdy, DBS miał nowoczesny wygląd deski rozdzielczej oraz trzyramienną kierownicę. W centralnej konsoli znajdowały się system audio oraz sterowanie wentylacją.