BMW wprowadziło drugą generację modelu M3 w 1992 roku, ale musiało poczekać kolejne dwa lata na premierę wersji z otwartym dachem.
Niemiecki producent samochodów zaprezentował trzecią generację serii 3 w 1990 roku, a fani czekali na wersję M3 przez kolejne dwa lata. W odróżnieniu od swojego poprzednika, który miał silnik czterocylindrowy, E36 M3 posiadał sześciocylindrową jednostkę napędową. Chociaż wersja z otwartym dachem standardowej serii 3 pojawiła się w 1993 roku, producent zdecydował się na premierę kabrioletu M3 dopiero w 1994 roku.
Wersja kabriolet dzieliła przednią osłonę z modelem M3 Coupe, a różniła się niższym zderzakiem z centralnym wlotem powietrza, po bokach którego znajdowały się prostokątne światła przeciwmgielne zamontowane na oddzielnych grupach. Po bokach dodano aerodynamiczny pakiet M, który charakteryzował się wyrzeźbionymi progami, mającymi na celu zmniejszenie oporu powietrza. Z tyłu zamontowano czarny dyfuzor pod tylnym zderzakiem oraz podwójny układ wydechowy po lewej stronie auta. W przeciwieństwie do E30 M3 Convertible, który wyglądał bardzo radykalnie w porównaniu do standardowego E30 Convertible, E36 był bardziej stonowany.
Wnętrze pojazdu wyposażone było w parę mocno wyprofilowanych foteli kubełkowych z przodu, oddzielonych tunelem transmisyjnym i skrzynią biegów. Zakrzywiona deska rozdzielcza miała zestaw wskaźników podobny do tego, który znalazł się w tańszych wersjach serii 3. Z tyłu zamontowano kanapę dla dwóch osób, co dodatkowo podkreślono oferując tylko dwie poduszki na głowę.