BMW M3 z 2007 roku był ostatnim modelem z silnikiem wolnossącym i pierwszym, który miał pod maską silnik V8, z wyjątkiem bardzo limitowanej edycji BMW M3 GTR z 2001 roku.
Czwarta generacja BMW M3 została od początku zapowiedziana w trzech wersjach nadwoziowych: sedan, coupe i kabriolet. Ostatnia z nich, oznaczona wewnętrznym kodem BMW jako E93, miała składany sztywny dach, który dodał nieco wagi do pojazdu, ale poprawił radość z jazdy.
W przeciwieństwie do zwykłego kabrioletu z serii 3, M3 posiadało inny zderzak z dużymi wlotami powietrza. W masce samochodu producent musiał umieścić wypukłość, aby zamontować duży, wysoki silnik V8, który był wyższy niż jednostka rzędowa szóstka w pozostałych modelach serii 3. Maska miała dwa otwory wentylacyjne po każdej stronie wypukłości, ale tylko jeden był funkcjonalny. Kolejna para otworów wentylacyjnych znajdowała się z boku samochodu, za przednimi kołami, aby odprowadzać powietrze z nadkola. Z tyłu pojazdu znajdowały się cztery okrągłe wydechy i dyfuzor między nimi. Trzyczęściowy sztywny dach można było złożyć w 22 sekundy.
Wewnątrz, kabriolet M3 oferował tę samą przestrzeń co zwykły kabriolet z serii 3. Dzięki dłuższemu rozstawowi osi w porównaniu do swojego poprzednika, zapewniał wystarczająco dużo miejsca na nogi dla pasażerów z tyłu, ale miał tylko dwa fotele.