Bristol wprowadził serię 411 w 1969 roku, ale nie zamierzał pozostawić jej niezmienionej przez kolejne lata i już w 1972 roku przeszedł do drugiej serii.
Na początku lat 70. termin „facelifting” jeszcze nie istniał, a konserwatywni brytyjscy producenci samochodów używali pojęć takich jak „rok modelowy” czy „seria”. Tak więc w 1971 roku powstała seria 2 dla modelu 411. Były producent samolotów pozostał wierny swojemu pomysłowi na przemyślenie konstrukcji samochodu i budowanie go według standardów lotniczych, co doskonale ilustrował model 411.
Wraz z Serią 2, model 411 otrzymał nowy przedni pas. Był to pierwszy Bristol z systemem podwójnych reflektorów. W rezultacie prawie połowa kratki chłodnicy została zakryta przez cztery lampy, pomiędzy którymi znajdowały się koncentryczne, kwadratowe, srebrne obramowania. Chromowany zderzak sportował sygnalizatory kierunku, dyskretnie zamontowane pod zewnętrzną stroną. Mimo że zachował ten sam kształt sedana z dwoma drzwiami, model 411 był dowodem na klasyczny brytyjski styl, niepodlegający wpływom włoskich czy amerykańskich projektantów.
Wnętrze Bristol przekształcił w osobowy luksusowy pojazd, z skórzaną tapicerką i drewnianymi wykończeniami. Dzięki trzykomorowej sylwetce i wysokiemu zielonemu dachowi z tyłu, oferował wystarczającą przestrzeń na głowę dla pasażerów z tyłu, ale problem stanowiła ilość miejsca na nogi, jeśli kierowca był tylko nieco powyżej średniego wzrostu. Rozstaw osi był długi. To nie stanowiło problemu, ale długi komora silnika przesuwał kabinę dalej do tyłu, co prowadziło do krótkiej kabiny.