Samochody Bristol nie były projektowane z myślą o tworzeniu nowych pojazdów i konkurencji na rynku za pomocą wyjątkowych modeli, lecz raczej w celu produkcji ekskluzywnych samochodów dla tych, którzy doceniają brytyjskie auta.
Chociaż producent nie był zbyt skory do wprowadzania nowych modeli, musiał jednak dostosować się do nowych przepisów i regulacji, co zmusiło go do modernizacji swoich pojazdów, aby móc je sprzedawać. W 1994 roku Bristol wycofał model Britannia, produkowany w latach 1982-1994, na rzecz modelu Blenheim. Nowy model przyjął nazwę od znanego brytyjskiego bombowca, który został zbudowany podczas II wojny światowej.
Ogólny kształt pojazdu niewiele różnił się od jego poprzednika, a nawet od jego „dziadka”, modelu Bristol 603, wprowadzonego w 1976 roku. Posiadał tę samą długą maskę z zapasowym kołem schowanym za lewym przednim błotnikiem. Dodatkowo Blenheim miał przednią część z czterema okrągłymi światłami, które przypominały te zamontowane w Fordzie Capri. Bristol zaprojektował pojazd z wykorzystaniem tej samej trójkomorowej bryły, co 603, ale udoskonalił go nowymi, chowanymi klamkami drzwiowymi. Z tyłu, światła tylne umieszczone w narożnikach otaczały pokrywę bagażnika.
Wewnątrz producent skupił się na wykorzystaniu wysokiej jakości materiałów do produkcji siedzeń, deski rozdzielczej i paneli drzwiowych. Użyto finezyjnej skóry i drewnianych wstawek o wysoki połysku dla większości paneli. Deska rozdzielcza inspirowana była brytyjskimi bombowcami, z logicznym układem na przedzie kierowcy. Zespół projektowy jednak musiał znaleźć sposób na zainstalowanie nowego sprzętu audio i umieszczenie go na desce rozdzielczej. Dlatego choć nie wyglądało to zachęcająco, była to logiczna decyzja.