Choć Type 2 był pierwszym czterokołowym pojazdem zaprojektowanym przez Bugatti, Type 10 był pierwszym samochodem noszącym jego imię.
W 1907 roku Ettore Bugatti przeniósł się do Kolonii, gdzie pracował dla Gasmotoren-Fabrik Deutz. Firma ta została założona przez Nikolausa-Augustusa Otto, wynalazcę silnika spalinowego z doładowaniem, który dał początek nowoczesnym silnikom spalinowym. Bugatti został zatrudniony jako szef działu produkcji, ale zaczął również pracować nad swoim własnym projektem z pomocą swoich pracowników.
W ramach tego projektu zaprojektował podwozie, zawieszenie, układ napędowy oraz silnik. Zrozumiał, że jego samochód musi być lekki i zwrotny, aby wygrywać wyścigi. Nie zgadzał się z Deutz, który zmuszał go do projektowania pojazdów z ciężkimi silnikami, więc stworzył małego roadstera z aluminiową karoserią. Zbudował kokpit tylko dla dwóch osób, a pojazd był bardzo wąski. Jego koła artyleryjskie z drewnianymi szprychami były jedyną realną opcją w tamtych czasach.
Bugatti zaprojektował mały silnik, który generował zaledwie dziesięć koni mechanicznych przy pojemności 1,1 litra. Zainstalował system sprzęgła wielopłytkowego, aby przekazywać moc na tylne koła za pomocą wału napędowego, co było nietypowym rozwiązaniem. W tamtych czasach inni producenci samochodów nadal używali skórzanych pasów i łańcuchów transmisyjnych. Ponieważ samochód był bardzo lekki, ważył tylko 365 kg, mógł osiągnąć prędkość do 80 km/h. Jego pojazd był testowany i chwalony przez francuskiego awiatorka Louisa Bleriota, który był pierwszym człowiekiem, który w 1909 roku przepłynął nad kanałem La Manche w samolocie zbudowanym przez siebie.