Bugatti Type 23 to historia składająca się z dwóch części, która rozpoczęła się w 1913 roku, a zakończyła ponad dekadę później, po I wojnie światowej, przynosząc istotne innowacje dla przemysłu motoryzacyjnego.
Ettore Bugatti pragnął wprowadzać nowe modele i sprzedawać je za wysokie kwoty. Opracował podwozie dla modelu Type 13 jako samochód wyścigowy o krótkim rozstawie osi. Choć pojazd dobrze radził sobie na torach wyścigowych, nie sprawdził się jako wersja uliczna, ponieważ był zbyt krótki. Wydłużył rozstaw osi i stworzył model Type 15. Był lepszy, ale niewiele. Następnie producent zaprojektował model Type 17 z rozstawem osi 2550 mm, który okazał się udany w każdej dziedzinie. Oferował wystarczający komfort i potrafił utrzymać stałą dużą prędkość (jak na tamte czasy) na wyboistych drogach. Jednak prawdziwym dziełem sztuki był model Type 23.
Samochód dzielił podwozie z modelem Type 17 i miał owalny chłodnicę z przodu pochodzącą z modelu Type 22. Nadal był to pojazd dwuosobowy, ale producent zainstalował w nim kadłub po boacie z tyłu, nadając samochodowi aerodynamiczny kształt. Ettore porzucił jednostkę napędową i układ napędowy z modelu Type 13 i przetestował samochód, ale było już za późno. Wojna zaczęła się zanim zdążył ukończyć dobrą jednostkę silnikową. Podczas wojny Ettore wziął dwa gotowe samochody Type 13 we Brescii i zakopał resztę podwozi i pojazdów w Molsheim, blisko swojej fabryki. Po wojnie je odkopał.