W 1929 roku Bugatti zaprezentowało model Type 46 jako luksusowy samochód turystyczny, który zrobił wspaniałe wrażenie na swoich klientach. Oprócz pięknej sylwetki, Type 46 był także luksusowy i potężny.
Mimo że na rynku dostępne były inne, bardziej luksusowe auta, Ettore Bugatti zakochał się w modelu Type 46, który stał się jego ulubionym pojazdem. To jedna z przyczyn, dla których ten model utrzymywał się na rynku dłużej, niż ktokolwiek się spodziewał. Przed II wojną światową luksusowe pojazdy rzadko produkowano dłużej niż kilka lat, a jednak Type 46 pozostawał na liniach produkcyjnych przez siedem lat, chociaż z pewnymi modyfikacjami.
Design tego samochodu uznano nie tylko za klasyczny, ale i elegancki. Z przodu charakterystyczny chłodniczy grill w kształcie podkowy otoczony był grubym, chromowanym pierścieniem. Długi silnik z bocznymi „fins” wizualnie obiecywał moc, a długie, zakrzywione błotniki z przodu dodawały mu szyku. Dwu-drzwiowy pojazd oferował drzwi otwierane do przodu, w przeciwieństwie do innych marek, które wciąż korzystały z drzwi otwieranych do tyłu. Przestrzeń pasażerska nie była zbyt wysoka, zajmując około 30% wysokości pojazdu, a zaczynała się od pochylonej szyby czołowej. Z tyłu Bugatti zamontowało przestronny bagażnik oraz zapasowe koła.
Type 46 charakteryzował się luksusowym wnętrzem z przednimi fotelami kubełkowymi oraz niewielką ławką z tyłu. Deska rozdzielcza o drewnopodobnym wykończeniu zawierała centralnie umieszczone wskaźniki prędkościomierza, obrotomierza, temperatury wody oraz kilka innych potrzebnych podczas długich podróży. Dzięki dużemu, czteroramiennemu kołu kierownicy kierowca mógł prowadzić Type 46 dość szybko, nawet na złych drogach.